Απρίλης πορτοκαλής, σκονισμένος αφρικανικός, πόλη έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα ώρα, αίσθηση τέλους του κόσμου. Εκείνο το απόγευμα που οι Αθηναίοι αντικρίσαμε τις γειτονιές μας βαμμένες λες με θειάφι και σαφράν είχε έναν ιερό τρόμο, ένα συναίσθημα αρχέγονο, ίσως δεν υπήρχε επόμενο πρωινό κι όμως δεν κάναμε τίποτε διαφορετικό: συνεχίσαμε τις ψυχοθεραπείες μας, ψωνίσαμε τα ντεπόν μας από το φαρμακείο, παραγγείλαμε τον καφέ μας, γυρίσαμε όπως όπως σπίτι, κάναμε χιούμορ στα social «με καμήλα θα πάμε αύριο στη δουλειά;», τέτοια, ανθρωπίσια, τετριμμένα.
Τι θα απογινόταν αυτός ο κόσμος, ο μικρός ο μέγας, χωρίς την τέχνη των ανθρώπων που όλους τους χωρεί κι όλα τα συγχωρεί; Διαβάζω ένα εκπληκτικό μυθιστόρημα και σημειώνω φράσεις που αγαπώ, είχα καιρό να το κάνω αυτό. Λέγεται Ο Κύριος Γουάιλντερ κι Εγώ, το έγραψε ο Τζόναθαν Κόου, είναι για ένα σκηνοθέτη στη δύση της καριέρας του και για τον τρόπο που καταφέρνει να επηρεάσει ένα νεαρό κορίτσι και να του αλλάξει, κατά κάποιον τρόπο, για πάντα τη ζωή. Αγαπώ τα βιβλία που παραθέτουν πράγματα, καλλιτέχνες, έργα τέχνης, πόλεις, φαγητά που δεν ξέρω από πριν και τα μαθαίνω τώρα. Εν προκειμένω μαθαίνω Γάλλους συνθέτες όπως ο Ντεμπισί, ο Ραβέλ, ο Πουλένκ, αλλά μαγεύομαι και από φράσεις όπως «Όλες οι ερωτήσεις ξεψύχησαν στα χείλη μου» και «ένας ανελέητα ηλιόλουστος Αύγουστος».
Είναι μέρες καταστρώματος αυτές. Μέρες καταστρώματος ονομάζω καταχρηστικά τις μέρες στη διάρκεια των οποίων καταστρώνω σχέδια: σχέδια καταδικασμένα να ναυαγήσουν, να δώσουν χώρο και χρόνο σε άλλα που δεν σχεδίασα, να πραγματοποιηθούν, αλλά και σχέδια απλά, μικρά, ευκολοκατάκτητα γιατί είναι ωραία και η γεύση της νίκης, όσο ασήμαντη κι αν φαντάζει. Ένα περπάτημα. Μερικά τσιγάρα λιγότερα. Η αγορά ενός μπουκέτου λουλουδιών, η περιποίηση στο βάζο, η μικρή ομορφιά της ημέρας, του σπιτικού. Ναι, γι’ αυτές τις νίκες κάνω λόγο.
Σαββατοκύριακο με ένα σωρό επιλογές, εκδοχές, πιθανότητες. Tο Uni.Versus ArtRoom της Νίκης Στυλιανού είναι ένας χώρος τέχνης, έκφρασης, ελευθερίας, γνώσης, γεμάτος φως και ωραίους ανθρώπους εκτός από καλλιτεχνικές δημιουργίες. Το Σάββατο 27/4 (από τις 12.00 ως τις 16.00) διοργανώνεται ένα workshop με βάση και εμπνευστική γραμμή τα χτένια. Η εικαστικός Marguerite θα μας βοηθήσει να εντρυφήσουμε στα σχήματά τους, στις χρήσεις και στην παράδοση για να δημιουργήσουμε μοναδικά στολίδια για το σώμα. Μετά το workshop η καλλιτέχνιδα θα παρουσιάσει το περιεχόμενο της έρευνάς της, τις αναζητήσεις και κινητήριες δυνάμεις πίσω από τα έργα που δημιούργησε κατά τη διάρκεια του residency. To Uni.Versus ArtRoom βρίσκεται στην Τριών Ιεραρχών 19 στα Πετράλωνα.
Από την άλλη, μήπως μια εκδρομή; Κάπου κοντά ή μακριά; Μόνοι ή με παρέα; Ακούγοντας μουσικές που δεν έχουμε ξανακούσει; Ντούλτσε Πόντες, Αμάλια Ροντρίγκες, fados, flamencos, πάθη και καημούς σε γλώσσα πορτογαλική; Είπαμε, όλα (μπορούν να) είναι πιθανά. Στο σπίτι του αγαπημένου μου φίλου του Ιάσονα στον Βαρνάβα ξέρω πως πάντοτε με περιμένει μια πηγή αγάπης και γνώσης που δεν στερεύει. Ένας καφές μαζί του στο πλησιέστερο καφενείο, με τον παραδοσιακό δίσκο της καφετζούς γεμάτο κέρματα, αποτελεί για μένα συγκινητικό, ζωογόνο δώρο.
Κι αν μείνουμε στην έδρα μας, μπορούμε πάντοτε να προλάβουμε μια παράσταση-ποταμό. Η Pietà στο Σύγχρονο Θέατρο ολοκληρώνει τον 2ο κύκλο της με τρεις τελευταίες παραστάσεις, την Παρασκευή 26/4 στις 21.00 και το Σαββατοκύριακο 27 & 28/4 στις 18.30.
Η παράσταση θεάτρου-ντοκιμαντέρ της σκηνοθέτριας Μάρθας Μπουζιούρη, που συγκίνησε και επαινέθηκε στην αρχή της φετινής θεατρικής σεζόν από κοινό και κριτικούς, τελεί υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Θέτει ξανά στο επίκεντρο το επώδυνο και εκκωφαντικά επείγον θέμα των γυναικοκτονιών και πραγματοποιεί ένα δύσκολο ταξίδι στα μονοπάτια της απώλειας, του πένθους, αλλά και της αναγέννησης. Μέσα από την αιχμηρή και ταυτόχρονα παρηγορητική γλώσσα του θεάτρου η παράσταση Pietà επιδιώκει να μετατρέψει τη σκηνή σε τόπο αλληλοφροντίδας, διεκδίκησης και δημόσιας μνήμης. Στη σκηνή του Σύγχρονου Θεάτρου θα παρακολουθήσουμε μια βαθιά βιωματική θεατρική παράσταση, που ισορροπεί με γενναιότητα και ευαισθησία ανάμεσα στο πολιτικό και το ανθρώπινο.
Προτάσεων συνέχεια: H Aphrodite HGW και ο συνεργάτης της συνθέτης και μουσικός παραγωγός SIFUDINDAN μας προσκαλούν στις 29 Απριλίου 2024 στην επίσημη παρουσίαση του πρώτου ολοκληρωμένου άλμπουμ της, με τίτλο «Ατάλαντη», στο HGW std. Η παρουσίαση θα έχει τη μορφή έκθεσης/immersive experience. Εγκαίνια & performance: Δευτέρα 29 Απριλίου 2024 |19.00-00.00 και διάρκεια έκθεσης: 29 Απριλίου 2024 – 3 Μαΐου 2024.
Την ίδια μέρα στις 21.00, αν είστε πιο του κλασικού, παρουσιάζει δίσκο και ο Ηλίας Λιούγκος στη Σφίγγα, με τίτλο «Είμαι Δέντρο Βορινό». Έχοντας διανύσει σχεδόν πενήντα χρόνια υπηρετώντας με συνέπεια το καλό ελληνικό τραγούδι με ιστορικές συνεργασίες, ξεκινώντας από τον δίσκο «Τα Παράλογα» του Μάνου Χατζιδάκι το 1976 σε ηλικία μόλις 20 ετών και συνεχίζοντας πάντα με εξαιρετικές επιλογές ρεπερτορίου ως ερμηνευτής αλλά και ως τραγουδοποιός, ο Ηλίας Λιούγκος προσφέρει μια ολοκληρωμένη νέα δουλειά με τραγούδια που συνέθεσε ο ίδιος σε στίχους του Πάνου Δημητρόπουλου, ενώ την ενορχήστρωση του έργου ανέλαβε ο Δημήτρης Λάππας, συμβάλλοντας καθοριστικά στο τελικό αποτέλεσμα.
Έχω τρελό κέφι να πάω πρώτα στην queenάρα Aphrodite και μετά στην εντεχνοκουλτούρα που με συγκινεί, θέλω δεν θέλω, δύο σε ένα νοικοκυρεμένα – άλλωστε οι είσοδοι είναι ελεύθερες.
Αν τώρα δεν είστε για πουθενά και θέλετε να απολαύσετε το τρίπτυχο κρεβάτι – μπαλκόνι – καναπές αλλά και να δείτε κάτι ενδιαφέρον και ξεχωριστό, σας έχω κάτι στ’ αλήθεια καλό: «Νυν και αεί», μια σειρά επεισοδίων στο YouTube με άγνωστες πτυχές της ζωής και του έργου του Σταύρου Ξαρχάκου. Μέσα από συνολικά 20 επεισόδια γνωρίζουμε σε βάθος τον καλλιτέχνη, αλλά και τον άνθρωπο πίσω από τον ιδιοφυή δημιουργό, ο οποίος με τη μουσική του όχι μόνο χαρακτήρισε μια ολόκληρη εποχή, αλλά εξακολουθεί «Νυν και αεί» να μας συνεπαίρνει και να μας συγκινεί. Σε ένα γρήγορο μοντάζ εικόνες και αφήγηση εισχωρούν στις σημαντικές στιγμές της ιδιαίτερης αυτής προσωπικότητας που συνδυάζει μοναδικά τις ιδιότητες του ενορχηστρωτή, του συνθέτη και του μαέστρου και θα εστιάσουμε στις επιρροές του και στους παράγοντες που συντέλεσαν ώστε να παραγάγει το σπουδαίο του έργο.
Μια αφηγηματική μηχανή που μας μυεί στο σύμπαν του Σταύρου Ξαρχάκου. Δείτε εδώ το πρώτο επεισόδιο:
ΥΓ.: Την Τρίτη 30 Απρίλη υπογράφω βιβλία (ναι, έχω γράψει βιβλίο) στο Kaktos Bookbar στην Αιόλου. 18.00-20.00. Θα ήταν χαρά να γνωριστούμε, αγαπητή/έ αναγνώστρια/αναγνώστη του Utopia Zone.
