Σε τούτο το άρθρο σκέφτηκα να μιλήσουμε για ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, το οποίο αφορά πολλές γυναίκες, οι οποίες κατά καιρούς έχουν φύγει από το κομμωτήριο εξαιρετικά δυσαρεστημένες ή ακόμη χειρότερα κλαίγοντας εξαιτίας του κουρέματος.
Κάποτε, κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης, με θέμα το Haircut Design, στην οποία ήμουν καλεσμένος, έχοντας απέναντί μου ένα κοινό περίπου 250 γυναικών, έθεσα το εξής ερώτημα: “Υπάρχει κάποια από εσάς που να γνωρίζει έστω και ένα άτομο, το οποίο να έφυγε από το κομμωτήριο κλαίγοντας;”. Το αποτέλεσμα της απάντησης ήταν σοκαριστικό. Δεν υπήρξε ούτε μια που να μην το είχε ακούει από κάποια γνωστή ή φίλη της και μάλιστα πολλές μου είπαν ότι έχει συμβεί και στις ίδιες.
Ρώτησα αν κάποια από αυτές τις γυναίκες ήθελε να μιλήσει για την εμπειρία της και έτσι αναφέρω παρακάτω τρεις ενδεικτικές περιπτώσεις.
Στην πρώτη περίπτωση η συγκεκριμένη γυναίκα είχε ξεκαθαρίσει στον κομμωτή ότι ήθελε να μακρύνει τα μαλλιά της και για αυτό τον είχε παρακαλέσει να της τα κόψει ελάχιστα. Αυτός της απάντησε ότι τα μαλλιά της θέλουν καθάρισμα από την ψαλίδα και ότι θα κόψει μόνο αυτό που απαιτείται, χωρίς να δείξει στην πελάτισσα πόσο ήταν αυτό που εννοούσε. Το αποτέλεσμα ήταν το μήκος των μαλλιών της να μειωθεί κατά 10 πόντους. Όταν παραπονέθηκε η κυρία, ο κομμωτής, της με στόμφο της απάντησε ότι έκοψε πολύ λιγότερο από όσο θα έπρεπε. Επιμένοντας η κυρία του τόνισε ότι, σε ένα μαλλί που είναι πάνω από το στήθος αν κόψει κανείς 10 πόντους, γίνεται μακρύ καρέ και αλλάζει εντελώς στυλ, για να λάβει την απάντηση “Ε, γιατί δεν με ρώτησες; Έτσι κι αλλιώς τα μαλλιά σου δεν θα μακρύνουν ποτέ! Φταίει η ποιότητα της τρίχας σου.”
Η κυρία αυτή έκανε να εμπιστευθεί κομμωτή τέσσερα χρόνια!
Μια άλλη κυρία, πήγε για κούρεμα και ζήτησε να της κόψουν αφέλειες. Η κομμώτρια της είπε ότι οι αφέλειες δεν της πηγαίνουν. Η κυρία επέμεινε ότι θα ήθελε πολύ να έχει αφέλειες και θα ήθελε να το δοκιμάσει. Ο διάλογος κράτησε κάποια ώρα, με την κυρία να επιμένει ότι θέλει αφέλειες και την κομμώτρια να απαντά ότι δεν της πηγαίνουν. Στο τέλος η κομμώτρια συμφώνησε να προχωρήσει στο κούρεμα με αφέλειες, φαίνονταν όμως ότι είχε εκνευριστεί και λειτουργούσε σαν να έκανε χάρη στην πελάτισσά της. Αυτός ο εκνευρισμός βγήκε όταν άρχισε με δύναμη να χτενίζει την μπροστινή τούφα των μαλλιών της κυρίας σε σημείο που την έκανε να πονάει. Παρόλο που η πελάτισσα παραπονέθηκε ότι πονάει, η κομμώτρια συνέχισε με νευρικές κινήσεις το κούρεμα, λέγοντας ότι τώρα τελειώνει. Και πράγματι στο τελείωμα, έσφιξε με δύναμη την φράντζα και την έκοψε σε αφέλειες με μία ψαλιδιά. Όταν η πελάτισσα είδε το αποτέλεσμα στον καθρέπτη, το σοκ ήταν τεράστιο. Τα μαλλιά της είχαν κοπεί τρία δάκτυλα πάνω από τα φρύδια της, σχεδόν στις φύτρες των μαλλιών της. Περιέγραψε το αποτέλεσμα ως φρικτό. Όταν δε διαμαρτυρήθηκε για το πόσο χάλια είναι το κούρεμα, η απάντηση που πήρε ήταν, «στο είπα ότι δεν θα σου πηγαίνουν οι αφέλειες!». Και αυτή η κυρία δυσκολεύτηκε να ξανα-εμπιστευτεί κάποιον κομμωτή.
Η τρίτη και τελευταία ιστορία αφορά μία άλλη γυναίκα, η οποία πήγε να κουρευτεί επιδεικνύοντας μια φωτογραφία ενός κουρέματος που της άρεσε. Ζήτησε στον κομμωτή να της κάνει το συγκεκριμένο κούρεμα της φωτογραφίας αλλά ήθελε να έχει πολύ πιο μακριά φράντζα. Το αποτέλεσμα όμως ήταν να φύγει από το κομμωτήριο απογοητευμένη γιατί το κούρεμα που ονειρεύονταν ελάχιστα έμοιαζε με αυτό που τελικά απέκτησε. Το κούρεμα της βγήκε «στο περίπου» όπως λέμε και η φράντζα ήταν ακόμη κοντύτερη από αυτή της φωτογραφίας.
Αυτά είναι μερικά ενδεικτικά παραδείγματα λάθος συνεννόησης. Σύμφωνα με την εμπειρία μου και με αυτά που έχω δει να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μου καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι βασικές αιτίες για να αποτύχει ένα κούρεμα είναι τρεις:
Η πρώτη αιτία είναι η κακή, ημιτελείς ή και ανύπαρκτη εκπαίδευση τόσο στο κούρεμα, αλλά και στην επικοινωνία. Όταν δηλαδή ένας κομμωτής ή μια κομμώτρια ουσιαστικά δεν ξέρει να κουρεύει.
Φυσικά αυτό είναι πολύ πιο πιθανό να συμβεί σε κατ’ οίκον επισκέψεις παρά στο κομμωτήριο, διότι κανείς ιδιοκτήτης δεν θα εμπιστεύονταν την πελατεία του σε έναν ανεκπαίδευτο εκτός και αν ήταν ο ίδιος ο ιδιοκτήτης ανεκπαίδευτος! Έχω δει με τα μάτια μου συναδέλφους οι οποίοι ήξεραν να κάνουν σε σχετικά ικανοποιητικό βαθμό δύο ή τρία συγκεκριμένα κουρέματα να προσπαθούν να πείσουν τις πελάτισσές τους ότι μόνο ένα από αυτά τα κουρέματα τους πηγαίνει.
Αυτή η στάση δυστυχώς καταδεικνύει έναν άνθρωπο ο οποίος έχει δυστυχώς μηδενικό αυτοσεβασμό και μηδενική αυτοεκτίμηση.
Προσωπικά όταν μάθαινα να κουρεύω, κούρευα μόνο φίλους και συγγενείς χωρίς χρέωση και βέβαια αφού τους είχα ενημερώσει ότι είμαι αρχάριος. Σήμερα, όταν εκπαιδεύω νέους συναδέλφους, είμαι πάντα δίπλα τους και τους επιβλέπω όσο στενά χρειάζεται ανάλογα με το επίπεδο τους και ποτέ δεν δίνω την συγκατάθεσή μου να κουρεύουν μόνοι τους εάν δεν είμαι απολύτως σίγουρος ότι μπορούν να κάνουν ένα αξιοπρεπές κούρεμα.
Ο δεύτερος λόγος που μπορεί να αποτύχει ένα κούρεμα (και πιστέψτε με δεν είναι καθόλου σπάνιο) έχει να κάνει είτε με την έπαρση των κομμωτών είτε με τον φόβο μην τυχόν και δεν φανεί η δουλειά τους. Και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά γίνονται αιτία να μην ακολουθήσει ένας κομμωτής πιστά την επιθυμία της πελάτισσάς του, ειδικά όταν εκείνη ζητάει να κοπούν ελάχιστα τα μαλλιά της.
Η έπαρση κάνει τον κομμωτή να θεωρεί ότι εκείνος γνωρίζει καλύτερα, αλλά και ο φόβος μην τυχόν δεν φανεί η δουλειά του κομμωτή είναι πολύ συχνή αιτία.
Κι εγώ έχω λειτουργήσει έτσι για λίγο στην αρχή της καριέρας μου, ειδικά αφού είχα ακούσει από παλαιότερους την άποψη ότι, όταν μια πελάτισσα ζητάει να της κόψουν τα μαλλιά ελάχιστα, όταν θα δει στο τέλος ότι το αποτέλεσμα δεν θα είναι ιδιαίτερα εμφανές, τα μαλλιά της δηλαδή ελάχιστα θα έχουν αλλάξει, ενδέχεται να σκεφτεί ότι ο κομμωτής δεν έκανε τίποτε σημαντικό και να διαμαρτυρηθεί ακόμη και για την χρέωση.
Στην πορεία βέβαια έχω διαπιστώσει ότι αυτό δεν ισχύει. Αντίθετα χρειάζεται πολλή καλή τεχνική κατάρτιση για να μπορέσει κανείς να εξυγιάνει τα μαλλιά κόβοντας ελάχιστα. Επιπλέον η ηθική επιβράβευση όταν η πελάτισσα φεύγει χαρούμενη διότι δεν έχασε μήκος από τα μαλλιά της είναι μεγάλη.
Πριν από λίγο καιρό ήρθε μια πολύ νέα πελάτισσά μου για να της κόψω ελάχιστα τις άκρες, διότι έχουμε μπει στη διαδικασία να μακρύνουμε πολύ τα μαλλιά της σε απολύτως υγιή κατάσταση. Εκείνη την ημέρα είχε έρθει με έναν φίλο της. Της κόβω λοιπόν ελάχιστα (όπως συνεννοηθήκαμε) τις άκρες και στο πάτωμα όταν τελείωσα υπήρχαν απειροελάχιστα κομμένα μαλλιά. Περιμένοντας να έρθει η σειρά της για το χτένισμά της, άκουσα τον φίλο της να την ρωτάει “και τώρα θα πληρώσεις κανονικό κούρεμα σε κάποιον που έκοψε τόσο λίγο;” Και εκείνη απάντησε “Ξέρεις πόσα χρόνια έψαχνα κάποιον να μου κόβει τα μαλλιά τόσο λίγο;”.
Η τρίτη αιτία αποτυχίας ενός κουρέματος είναι και η πιο συχνή. Είναι η λάθος διάγνωση από πλευράς του κομμωτή. Δηλαδή να μην έχει κατανοήσει τι ακριβώς θέλει η πελάτισσά του. Αυτό μπορεί να συμβεί για πολλούς λόγους. Ένας λόγος είναι γιατί ο κομμωτής δεν έχει κάνει όλες τις ερωτήσεις που απαιτούνται στην πελάτισσά του ή τουλάχιστον όχι τις κατάλληλες. Ένας δεύτερος λόγος μπορεί να είναι γιατί δεν έχει εκπαιδευτεί στο να ακούει και έτσι ακούει μόνο αυτά που θέλει. Μάλιστα γκουρού του μάρκετινγκ λένε ότι όταν έχουμε απέναντί μας τον οποιονδήποτε πελάτη μας να θυμόμαστε ότι έχουμε δύο αυτιά και ένα στόμα, εννοούν ότι δύο φορές πρέπει να ακούμε και μια να μιλάμε.
Προσωπικά όταν εκπαιδεύω Haircut Designers τονίζω τρία πράγματα, τα οποία εφαρμόζω ευλαβικά όταν πρόκειται να κουρέψω ένα άτομο.
Πρώτον, είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε το κάθε άτομο που πρόκειται να περιποιηθούμε να μας πει πως ονειρεύεται τα μαλλιά του, ανεξάρτητα αν πιστεύει ότι του πηγαίνουν ή αν πιστεύει ότι μπορούν να γίνουν έτσι όπως τα ονειρεύεται.
Δεύτερον, αν κάποιος έρθει με κάποια φωτογραφία, είναι σημαντικό να εξηγούμε αναλυτικά πως είναι το συγκεκριμένο κούρεμα στην εικόνα και πως θα είναι αν υλοποιηθεί πάνω στο πρόσωπο που μας το ζητάει. Συνήθως η εικόνα διαφέρει πολύ από την πραγματικότητα. Για τον λόγο αυτό χρειάζεται να εξηγήσουμε αναλυτικά το κάθε στοιχείο του κουρέματος ξεχωριστά, πχ την υφή των μαλλιών, το μήκος, τη φράντζα, το ντεγκραντέ (φιλάρισαμα) καθώς και για το γεγονός ότι παίζει ρόλο και το αν τα μαλλιά θα είναι χτενισμένα ή όχι. Έχω δει ότι τις περισσότερες περιπτώσεις τα άτομα εντυπωσιάζονται από το στιλ του ατόμου στη φωτογραφία και την γενικότερη εικόνα και έτσι παραπλανούνται, οπότε αν δεν γίνει αναλυτική συζήτηση σχετικά με το τι ακριβώς επιθυμούν, συχνά το αποτέλεσμα τους απογοητεύει.
Γενικά, ο τρίτος μου κανόνας είναι μια αναλυτική συζήτηση για το τι χρειάζεται να γίνει για να φτάσει το κούρεμα να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Είναι σημαντικό να διευκρινίσουμε όλες τις λεπτομέρειες του κουρέματος. Ειδική προσοχή πρέπει να δώσουμε στο μήκος του μαλλιού και της φράντζας. Χρειάζεται να εξηγήσουμε ακόμη ότι άλλο μήκος έχουν τα μαλλιά βρεγμένα και άλλο στεγνά και χτενισμένα. Αφού ολοκληρώσουμε την αναλυτική αυτή κουβέντα, πάντα πρέπει να κάνουμε μια πλήρη ανακεφαλαίωση για του τι θα κάνουμε και ποιος είναι ο στόχος που θέλουμε να πετύχουμε πριν ξεκινήσουμε την υλοποίηση του κουρέματος.
Τώρα σε περίπτωση που ο άνθρωπος που πρόκειται να σας κουρέψει δεν πράξει τα παραπάνω σας προτείνω να προσπαθήσετε να τα κάνετε εσείς για να διασφαλίσετε περισσότερο το αποτέλεσμα του κουρέματος σας.
Κλείνοντας θέλω να τονίσω ότι κανείς δεν οφείλει να ξέρει πως να εξηγήσει τι κούρεμα θέλει ή να γνωρίζει την ορολογία του επαγγέλματός μας αλλά εμείς οι κομμωτές πρέπει να είμαστε επαρκώς εκπαιδευμένοι για να μπορούμε να το κατανοήσουμε.
Με χαρά θέλω να ακούσω – διαβάσω και να απαντήσω σε ερωτήσεις ή σχόλια σας.
