Αν μιλάμε για γυναίκες, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο πολύπλοκα. Μαζί με τη δεκαετία των 30 ξεκινά και η πίεση. Από την οικογένεια, τους συγγενείς και κυρίως την κοινωνία. «Γιατί είσαι μόνη σου; Πότε θα παντρευτείς; Θα μείνεις στο ράφι. Θα καταλήξεις γεροντοκόρη» και άλλα τέτοια χαριτωμένα που θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί από τη νοοτροπία μας.
Η τελευταία φορά που φλέρταρα με σκοπό να γνωρίσω κάποιον καλύτερα ήταν πριν από 5μιση χρόνια. Ευτυχώς πήγε καλά και δεν χρειάστηκε να το ξανακάνω. Και λέω ευτυχώς, γιατί οι ιστορίες που ακούω μου υπενθυμίζουν ότι «είναι μια ζούγκλα εκεί έξω». Ότι όσο καλή πρόθεση και αν υπάρχει, οι ερωτικές σχέσεις είναι ίσως το πιο πολύπλοκο πράγμα που υπάρχει. Βαριά ψυχολογικά τραύματα, απουσία αυτογνωσίας, πολύ υψηλό εγώ, ανασφάλειες, μαζί με μπόλικη τοξικότητα, ακούσια ή μη.
Αν μιλάμε για γυναίκες, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο πολύπλοκα. Μαζί με τη δεκαετία των 30 ξεκινά και η πίεση. Από την οικογένεια, τους συγγενείς και κυρίως την κοινωνία. «Γιατί είσαι μόνη σου; Πότε θα παντρευτείς; Θα μείνεις στο ράφι. Θα καταλήξεις γεροντοκόρη» και άλλα τέτοια χαριτωμένα που θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί από τη νοοτροπία μας. Και όλα καταλήγουν στο εξής. Στο πώς διαχειριζόμαστε εμείς οι ίδιες αυτά τα σχόλια, εφόσον δεν μπορούμε να ελέγξουμε το τι θα ακούσουμε. Μιλάμε εξάλλου για μία κοινωνία που δεν τα πηγαίνει πολύ καλά με την εξέλιξη. Ούτε και με τη single ζωή, που προφανώς περιλαμβάνει αμέτρητες χαρές και δεν υπάρχει κανένας λόγος να δαιμονοποιείται.
«Δεν ένιωσα ποτέ την πίεση του να είμαι σε σχέση, ίσως γιατί οι γονείς μου δεν με έπρηξαν ποτέ σχετικά με αυτό. Ακόμα κι αν υπάρχουν ζευγάρια στο περιβάλλον μου, δεν έχω σκεφτεί ότι πρέπει να κάνω το ίδιο ή ότι νιώθω υποδεέστερη. Ίσα ίσα, που λειτουργούν και ως παράδειγμα προς αποφυγή», λέει η Δήμητρα, 32 χρονών. «Τώρα, αν με ρωτάς για το φλερτ, τα πράγματα είναι δύσκολα. Εφόσον δεν τα πάω καλά με τα dating apps, το έχω αφήσει στο να συμβεί από μόνο του, και εκεί μπορεί να μπερδευτείς. Υπάρχουν άνθρωποι που φλερτάρουν ξεκάθαρα, αλλά το κάνουν για επιβεβαίωση και όταν έρθει η στιγμή του ραντεβού, σε κάνουν friendzoned ή σου λένε ότι δεν είναι σε φάση αυτή την περίοδο. Παίζει πολύ αυτό και δεν καταλαβαίνω το γιατί. Λες και είναι κακό να φλερτάρεις κι όπου βγει», συμπληρώνει.
Από την άλλη, υπάρχει και η Κατερίνα, που ναι μεν επηρεάστηκε από την οικογένειά της, αλλά στην πορεία βρήκε τον δικό της δρόμο. «Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που, αν είχες σχέση, είχες τα πάντα. Δεν ήσουν μόνη, είχες κάποιον να σε φροντίζει. Από τη γιαγιά μου που, όταν ήμουν ακόμη στο Γυμνάσιο, μου έδινε συμβουλές για το πώς θα συμπεριφερθώ στο τότε αγόρι μου για να το κρατήσω κοντά μου (ήμασταν 15 κι έχουν περάσει σχεδόν 15 χρόνια που δεν έχω ιδέα τι κάνει εκείνο το αγόρι, οπότε προφανώς απέτυχα παταγωδώς), μέχρι τη μητέρα μου που με κοιτούσε σχεδόν με οίκτο στις single φάσεις της ζωής μου. Όλα τα πρότυπα που είχα μεγαλώνοντας, σαν συνεννοημένα, μου επαναλάμβαναν διαρκώς ότι δεν μπορώ να υπάρξω μόνη. Προφανώς και με επηρέασε αυτό, όσο κι αν δεν το καταλάβαινα. Μέχρι τα 26 μου, ήμουν σε μεγάλες σχέσεις, με ελάχιστο διάλειμμα ενδιάμεσα. Χώριζα και, σχεδόν αμέσως, άρχιζα να βγαίνω ραντεβού όχι τόσο επειδή είχα όρεξη να γνωρίσω άλλα άτομα, ούτε επειδή ήθελα την επιβεβαίωση -έβγαινα επειδή δεν ήξερα πώς να είμαι χωρίς σύντροφο. Έμεινα σε τοξική σχέση, στην οποία έχουν ειπωθεί οι ατάκες «προφανώς και δεν μπαίνω ποτέ στη θέση σου, αλλά πρέπει να καταλάβεις ότι έχω έναν σκύλο» και «δεν είμαι πια ερωτευμένος μαζί σου αλλά ίσως και να μου ξανάρθει» (ήταν 14 Φλεβάρη, είχα πάει σπίτι του με ένα σωρό δωράκια και κατέληξα να κλαίω με αναφιλητά βλέποντας το A Star Is Born, με εκείνον να με παρηγορεί). Έχω βγει με ανθρώπους επειδή απλώς τους άρεσα, χωρίς να σκέφτομαι αν εμένα με ενδιέφεραν, για να ξέρω ότι θα έχω κάποιον στη ζωή μου».
«Μπορώ να ζήσω και μόνη μου»
Και συνεχίζει η Κατερίνα: «Μετά τα 26, έβγαινα επειδή εγώ ήθελα να γκομενίσω, έκανα σεξ επειδή εγώ είχα όρεξη κι όχι επειδή ήταν το «σωστό» βήμα μετά από ένα καλό ραντεβού, και ένιωθα τέλεια που υπήρχα μόνη μου. Η single ζωή ήταν τέλεια. Κι επειδή ήταν τόσο τέλεια, κράτησε ελάχιστα. Κατά τη διάρκεια εκείνου του hoe phase γνώρισα τον τωρινό μου σύντροφο. Μπορώ να ζήσω μόνη μου, ακριβώς όπως ήμουν πριν μπει στη ζωή μου, εντελώς τυχαία -ίσως επειδή είναι η πρώτη φορά που βρίσκομαι σε υγιή σχέση και όλα είναι εύκολα, ίσως επειδή μεγάλωσα πια και μπόρεσα να δω ότι η πεποίθηση πως χρειάζομαι έναν άντρα για να είμαι ολόκληρη και τόσο προσπάθησε η οικογένειά μου να μου κληροδοτήσει, ανήκει στη δεκαετία του ’50. Δεν ξέρω. Στα 30 μου, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι, όσο κι αν μου αρέσουν οι αγκαλιές και οι κουβέντες και τα γέλια, ούτε πιο ολοκληρωμένη αισθάνομαι όταν έχω σύντροφο, ούτε ότι χρειάζομαι κάποιον για να με αγαπήσει -με αγαπώ εγώ αρκετά, μου κάνω και τέλεια παρέα».
Τι γίνεται όμως αν είσαι λίγο μετά τα 30 και γκέι; Φλερτάρουν μεταξύ τους τα κορίτσια ή γίνεται πιο εύκολα σε μπαρ και κλαμπ, όπου ξέρεις ότι θα βρεις σίγουρο στόχο; «Θα σε εκπλήξω, αλλά δεν πολυσυμπαθώ τα γκέι μπαρ. Όχι ότι είμαι εναντίον, απλώς δεν έχει τύχει να πάω με σκοπό το φλερτ. Μου φαίνεται λίγο σαν κανονισμένο. Δοκίμασα κάποια στιγμή τα dating apps, αλλά τα παράτησα πολύ γρήγορα γιατί δεν μου ταίριαζε αυτός ο τρόπος επικοινωνίας. Το φλερτ υπάρχει, ακόμα και αν δεν προχωρήσει. Είναι όλα θέμα οπτικής και του να ξέρεις σε ποια φάση της ζωής σου είσαι και τι χρειάζεσαι περισσότερο. Θα ήθελα να είμαι σε μία ωραία σχέση, αλλά δεν θα τρελαθώ κιόλας αν δεν συμβεί ή αν πάρει χρόνια», λέει η Λυδία.
Η Άννα από την άλλη, ζει και δουλεύει στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια, αλλά χρησιμοποιεί dating apps από τότε που τελείωσε το σχολείο «γιατί είναι ο βασικός τρόπος για να γνωρίσεις κάποιον. Εγώ δεν έχω κάνει σχέση μέσα από apps, αλλά ξέρω κόσμο που του έχει συμβεί. Προφανώς και μου έχουν τύχει κουλά πράγματα ή ραντεβού που κατέληξαν πιο φιλικά. Ίσως εκεί να λειτουργούν πιο σεξουαλικά ή να μένουν μόνο στην εικόνα. Επίσης υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν φίλους έτσι. Θα μου πεις γιατί μπαίνω στις εφαρμογές. Γιατί είναι ο εύκολος τρόπος. Και γιατί το φλερτ από κοντά γίνεται συνήθως με ατσούμπαλο τρόπο και το «συνοικέσιο» από φίλους μπορεί να γίνει πολύ άβολο». Όσο για την κοινωνική πίεση, «προφανώς και, μετά τα 30, όλοι θα σου πουν ότι πρέπει να σοβαρευτείς και να κόψεις τα ταξίδια, λες και μπαίνουν εμπόδιο σε μία σχέση. Αλλά ακόμα και οι δεσμευμένοι φίλοι σου μπορεί να σε πιέσουν, γιατί νιώθουν ότι ζουν μέσα από εσένα ή που σε καθοδηγούν στο πώς να μην είσαι single. Δεν ξέρω αν χρειάζομαι μία σχέση αλλά μου λείπει η συντροφικότητα και το να κάνω πράγματα με έναν άνθρωπο δικό μου. Να βγαίνω ραντεβού με τον ίδιο».
Η Φωτεινή, στα 37 της, ξέρει καλά τι θέλει και δεν προτίθεται να κάνει εκπτώσεις. «Νιώθω ότι το φλερτ στις μέρες μας έχει αλλάξει πολύ. Υπάρχει ένας δισταγμός (από τα άτομα της ηλικίας μου τουλάχιστον) να προσεγγίσουν μια γυναίκα και να κάνουν το πιο απλό και όμορφο πράγμα στον κόσμο: να φλερτάρουν, ακόμα και χωρίς να οδηγήσει πουθενά. Τα dating apps κατ επέκταση είναι η επόμενη λύση αν θέλεις να γνωρίσεις καινούριο κόσμο, αλλά όχι απαραίτητα να φλερτάρεις μιας και το χοντρό πέσιμο είναι αυτό που επικρατεί σε αυτές τις πλατφόρμες. Δεν είναι η καλύτερη λύση τα apps, αλλά είναι μια εναλλακτική. Οι γυναίκες δεχόμαστε κοινωνικές «επιθέσεις» από την ημέρα που γεννιόμαστε. Ειδικά στην Ελλάδα και ειδικά στο θέμα των σχέσεων και οικογένειας. Έχω δεχθεί αυτή την πίεση της «ανύπαντρης» 30άρας από τότε που μπήκε το 3 μπροστά, ακόμα κι αν είμαι άνθρωπος που είμαι σίγουρη για τις επιλογές μου. Που έχει δηλαδή αποφασίσει ότι ο γάμος δεν είναι ένα concept που ταιριάζει με τη φιλοσοφία και απόψεις της. Παρόλα αυτά, επειδή η συντροφικότητα είναι ένα θέμα που με απασχολεί (και τους περισσότερους ανθρώπους πιστεύω), η έλλειψη ουσιαστικών σχέσεων (ενώ βλέπεις παντού γύρω σου «ευτυχισμένα» ζευγαράκια), είναι κάτι που μπορεί να με επηρεάσει. Παρόλα αυτά, τις στιγμές εκείνες αρκεί να υπενθυμίσω στον εαυτό μου τα θέλω μου που είναι μια ουσιαστική και ισότιμη σχέση. Δεν πιστεύω ότι θα ήμουν καλύτερα σε μια σχέση λοιπόν, που δεν με καλύπτει συναισθηματικά, όποτε ως τότε, I’m better off alone».
*Διαβάστε επίσης: AI Girlfriends: Και αν η νέα σου σύντροφος ήταν ένα chatbox;
