Ο Νίκος Κρούπης είναι 48 ετών, δρ Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών, από την Ελάτη Τρικάλων. Σε ηλικία 14 ετών ανέβηκε στον Κόζιακα, ενώ ακολούθησαν ο Όλυμπος και άλλα βουνά της Ελλάδας. Ασχολείται 33 χρόνια με την ορειβασία και έχει οργανώσει ορειβατικές αποστολές στο Ιράν, το Πακιστάν και την Ινδία. Φέτος κατάφερε το αδύνατο: να κατακτήσει την απάτητη κορυφή Nya Kangri στην Ινδία μετά από 8 χρόνια προσπαθειών. Ο Νίκος Κρούπης είναι ένας επίμονος Έλληνας ορειβάτης που σνομπάρει τις «τουριστικές» βουνοκορφές του κόσμου και θέτει τους δικούς του στόχους…
Νίκος Κρούπης: Είναι μια αναζήτηση του εαυτού μου
«Η μόνη σκέψη που έχω όταν φθάνω στην κορυφή, είναι πώς θα κατέβω από εκεί. Να μη με παρασύρει ο ενθουσιασμός και αφεθώ στη χαλαρότητα της επιτυχίας, γιατί έχει αποδειχθεί ότι κατά 90% τα ατυχήματα και δυστυχήματα συμβαίνουν στην κατάβαση». Για τον Νίκο Κρούπη η ορειβασία είναι αυτό που τον κάνει να νιώθει χαρούμενος. Είναι η ελευθερία που αισθάνεται όταν μετρά τα όριά του: «Είναι μια αναζήτηση του εαυτού μου». Ο Κρούπης δεν ενδιαφέρεται για τις «εμπορικές – τουριστικές», όπως λέει, κορυφές όπως είναι το Εβερεστ. «Εδώ και χρόνια αναζητώ ή εξερευνώ μάλλον περισσότερο περιοχές των Ιμαλαΐων που μου αρέσουν ιδιαίτερα. Έχω εντοπίσει κάποιες κορυφές που δεν έχει δοκιμάσει να τις ανέβει κάποιος. Τα πρότζεκτ αυτά είναι κυρίως, σε Πακιστάν, Ινδία και Νεπάλ». Ο επίμονος Έλληνας ορειβάτης επιλέγει αποστολές με τεχνικές αναρριχητικές δυσκολίες που προσφέρουν τεράστιες συγκινήσεις και πρωτόγνωρες εμπειρίες. «Τις κόκκινες γραμμές», λέει, δεν τις θέτει ποτέ ο ορειβάτης, αλλά τα καιρικά φαινόμενα και η ίδια η φύση».
Οι αποτυχημένες προσπάθειες κατάκτησης της κορυφής Nya Kangri
Κατά τις δύο πρώτες προσπάθειες να κατακτήσει την απάτητη κορυφή Nya Kangri στην Ινδία έφτασε σε αδιέξοδο πάνω στην ΝΝΔ ράχη και σε υψόμετρο 6.118μ. Στην περσινή προσπάθεια από τη νότια πλευρά, ο καιρός δεν ήταν ευνοϊκός και ο γρήγορος ρυθμός ανάβασης, χωρίς τον απαραίτητο εγκλιματισμό, έκανε τον Νίκο Κρούπη και τον Ορέστη Μήτρου-Κιντή που τον συνόδευε, να διακόψουν την προσπάθεια στα 6.010 μ.. Στο παρελθόν έχουν γίνει άλλες τρεις προσπάθειες από ινδικές αποστολές χωρίς αποτέλεσμα. Το 2016 οι Ινδοί έφτασαν πολύ κοντά στην κορυφή (~6.370μ), αλλά επέστρεψαν λόγω της κακοκαιρίας. Η προσπάθεια αυτή έγινε με βαρύ εξοπλισμό και την τοποθέτηση εκατοντάδων μέτρων σταθερών σχοινιών. Μια ακόμα προσπάθεια έγινε ξανά δυο μήνες αργότερα αλλά πάλι χωρίς αποτέλεσμα. Έτσι, η κορυφή Nya Kangri παρέμεινε απάτητη μετά από έξι συνολικά προσπάθειες.
Η εντυπωσιακή πυραμίδα της κορυφής Nya Kangri είχε κατακτήσει τη σκέψη του Νίκου Κρούπη και τον οδήγησε να την επισκεφτεί για τέταρτη φορά φέτος.
Το σχέδιο κατάκτησης της απάτητης κορυφής
Στις 9 Ιουλίου 2024, με δύο σταθμούς σε Αμπού Ντάμπι και Δελχί, οι δυο ορειβάτες έφτασαν στην πόλη Leh της Ινδίας. Το σχέδιο ανάβασης προέβλεπε να μεταφερθούν τα υλικά στην κατασκήνωση βάσης με δυο δρομολόγια των αχθοφόρων. Οι αχθοφόροι σε υψόμετρο περίπου 3.500μ βρήκαν ένα ασφαλές σημείο όπου άφησαν τον μισό εξοπλισμό και συνέχισαν με τα βασικά απαραίτητα υλικά για την κατασκήνωση βάσης.
Έσκαβαν σκαλοπάτια στη σαθρή πλαγιά
Το μονοπάτι αφού ανεβεί στα 4.250μ αρχίζει σταδιακά να κατηφορίζει προς την κύρια κοιλάδα, περνά από το ποταμάκι που έχει καθαρό πόσιμο νερό και πέφτει από τον καταρράκτη. Στο σημείο αυτό, η διέλευση από το ποταμάκι ήταν αρκετά απότομη. Χρειάστηκε να σκάψουν σκαλοπάτια στη σαθρή απότομη πλαγιά για να μπορέσουν να περάσουν οι αχθοφόροι με ασφάλεια. Από εκεί και μετά το μονοπάτι χανόταν…
Βρήκαν τα σκοινιά των προηγούμενων προσπαθειών
Στις 20 Ιουλίου, στις 3 τα ξημερώματα οι δύο ορειβάτες ξεκίνησαν την προσπάθεια για την κορυφή. Πολύ γρήγορα προσέγγισαν τη νότια πλαγιά και ακολούθησαν την πλατιά ράχη όπου στα 5.700 μέτρα εντόπισαν για πρώτη φορά, τα σταθερά σχοινιά από την αποστολή του 2016. Η ανάβαση έγινε με παράλληλη κίνηση. Στα 5.800 μέτρα συνάντησαν τα πρώτα απότομα τμήματα, τα οποία πέρασαν χωρίς να ασφαλίσουν. Φτάνοντας στο μεγάλο σεράκ που βρίσκονταν δεξιά τους και ενώ, το σταθερό σχοινί φαίνονταν ότι πήγαινε ευθεία μπροστά, αυτοί θεώρησαν καλύτερο να πάνε προς τα αριστερά. Τον περασμένο χειμώνα δεν είχαν πέσει πολλά χιόνια στις πλαγιές του βουνού και είχαν απομείνει ελάχιστα σαθρά χιόνια μέχρι 5 εκατοστά, πάνω στον παλιό σκληρό πάγο.
Στον δρόμο προς την κορυφή
Στα 6.100 μέτρα η κλίση ξεπερνούσε τις 45 μοίρες και ο μόνος ασφαλής τρόπος ήταν να συνεχίσουν με αναρρίχηση με σχοινιές. Επικεφαλής ανέλαβε ο Ορέστης και χρησιμοποίησαν 6 παγόβιδες και ένα σχοινί 50 μέτρων. Το δεύτερο σχοινί με τα υπόλοιπα υλικά τα είχε στο σακίδιό του. Αφού έκαναν αρκετές σχοινιές, η κλίση αυξήθηκε και σε τμήματα ξεπερνούσε και τις 55 μοίρες. Συνολικά χρειάστηκαν 13 σχοινιές για να φτάσουν την κόψη της κορυφής.
12 ώρες συνεχούς ανάβασης
Δυο μέτρα κάτω από την κορυφή, ο πάγος ήταν μαλακός και ήταν επικίνδυνο να σταθούν πάνω του γιατί θα έσπαγε και θα βρίσκονταν στο κενό. Σταμάτησαν για πέντε λεπτά στα 3 μέτρα κάτω από την κορυφή και ξεκουράστηκαν κρεμασμένοι σε μια παγόβιδα. Η κούραση ήταν πολύ μεγάλη, αφού είχαν συμπληρώσει σχεδόν 12 ώρες σκαρφαλώματος με 1.100 μέτρα υψομετρικής ανάβασης. Η σκέψη για την επιστροφή δεν τους άφησε να χαρούν την κορυφή και κατευθείαν έφτιαξαν το πρώτο διαμπερές στον πάγο (abalakov).
Ο στόχος για τον ορειβάτη κατακτήθηκε!
Το ραπέλ έγινε μέχρι το τέρμα των σχοινιών για να μειώσουν τις εναλλαγές. Ύστερα από 16 ώρες προσπάθειας, έφτασαν πίσω στην κατασκήνωση και ύστερα από δύο ημέρες πεζοπορίας επέστρεψαν πίσω στο χωριό από εκεί στην πόλη του Leh. Στην Αθήνα επέστρεψαν τα ξημερώματα της 1ης Αυγούστου, ολοκληρώνοντας ένα όνειρο ζωής και ο Νίκος Κρούπης είχε κάθε λόγο να είναι περήφανος:
«Μετά από 8 χρόνια προσπαθειών από την πρώτη φορά που δοκίμασα την ανάβαση στην κορυφή Nya Kangri το 2016, αυτή τη φορά ο στόχος επετεύχθη φτάνοντας στην κορυφή με τον φίλο Ορέστη Μήτρου-Κιντή».
Και… ψηλότερα!
