Pet Love

Κόλεϊ: το σκυλί σούπερ σταρ του Χόλυγουντ

Όλα τα σκυλιά είναι σούπερ σταρ και αξίζουν να περπατήσουν σε ένα κόκκινο χαλί. Λίγα όμως κατάφεραν να κάνουν πραγματική καριέρα στο Χόλυγουντ, αποκτώντας δόξα και  εκατομμύρια θαυμαστές, ενώ μόνο ένα κατάφερε να δρέψει δάφνες που θα ζήλευαν και οι μεγαλύτεροι πραγματικοί σούπερ σταρ της βιομηχανίας του κινηματογράφου: η Λάσι.

Στην αρχή… δεν γάβγιζε

Η ιστορία των σκύλων – σούπερ σταρ ξεκινά από τον βωβό κινηματογράφο και συγκεκριμένα από το 1905 στη Βρετανία, όταν ο κινηματογραφικός παραγωγός Cecil Hepworth αποφασίζει να κάνει μία ταινία με ήρωα το κόλεϊ που είχε στο σπίτι του. Το φιλμ «Rescued by Rover» άνοιξε τον δρόμο για το πιο επιτυχημένο σκυλί όλων των εποχών στη μεγάλη και μικρή οθόνη, τη Λάσι.

Λάσι: 10 ταινίες και 19 τηλεοπτικές σεζόν 

Το φαινόμενο Λάσι ξεκινά το 1943 και διαρκεί τρεις δεκαετίες. Η πρώτη ταινία «Λάσι, γύρνα σπίτι» (με συμπρωταγωνίστρια τη νεαρή τότε Ελίζαμπεθ Τέιλορ) ήθελε το ηρωικό κόλεϊ να περνά μία οδύσσεια προκειμένου να επανασυνδεθεί με το μικρό αγόρι που είχε μεγαλώσει μαζί του. Ήταν μία ανεπανάληπτη εμπορική επιτυχία με τους θεατές να βγαίνουν από τους κινηματογράφους δακρυσμένοι από τα δραματικά γυρίσματα, τις κακουχίες που πέρασε το σκυλί αλλά και τη σκηνή της επανασύνδεσης με το αγόρι που θα έπρεπε να ήσουν φτιαγμένος από ατσάλι για να μη σε κάνει να δακρύσεις.

Πώς πήρε ο σκύλος τον ρόλο

Στην πραγματικότητα η Λάσι ήταν ο… Παλ, ένα αρσενικό κόλεϊ που πήρε τον ρόλο χάρη στην… κακή συμπεριφορά του. Όπως λέει η ιστορία του Χόλυγουντ, ο αρχικός ιδιοκτήτης του Πάλ, Χάουαρντ Πεκ, τον πήγε στον τότε διάσημο εκπαιδευτή ζώων Ραντ Γουέδεργουοξ για να τον βοηθήσει να σταματήσει το ανεξέλεγκτο γάβγισμα και την άσχημη συνήθεια του να κυνηγάει μοτοσυκλέτες. Το Weatherwax κατάφερε να περιορίσει το γάβγισμα, αλλά όχι και το κυνήγι των μηχανών. Θυμωμένος τότε ο Peck, προτίμησε, αντί να πληρώσει τον εκπαιδευτή για τις προσπάθειές του, να του χαρίσει τον σκύλο. Πού να ήξερε ότι δώριζε τον σκύλο που θα έγραφε με χρυσά γράμματα το όνομά του στην παγκόσμια ιστορία του κινηματογράφου;

Από πατέρα σε γιο και εγγονό

Στις τρεις δεκαετίες που διήρκησε το φαινόμενο Λάσι στον κινηματογράφο και την τηλεόραση (1954 – 1973), δεκάδες σκυλιά ανέλαβαν τον ομώνυμο ρόλο. Ο μύθος τα θέλει όλα να είναι γνήσιοι απόγονοι του πρώτου διδάξαντα Παλ, που πέθανε σε ηλικία 18 ετών, ήσυχα σε ένα κρεβάτι κινηματογραφικού στούντιο. Στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα, ούτε για την ταυτότητα των διαδόχων, ούτε για τις συνθήκες γυρισμάτων των ταινιών και κατά πόσο ρεαλιστικές ήταν οι μάχες με άλλα ζώα (σκυλιά, λύκοι, αρκούδες κ.α) ή εάν κινδύνεψαν οι ζωές των σκυλιών σε δύσκολα εξωτερικά γυρίσματα σε ποτάμια και βουνά. Στο Χόλυγουντ δεν υπήρχε τότε η αυστηρή νομοθεσία που απαγορεύει κάθε κακοποίηση, ταλαιπωρία και εκμετάλλευση ζώων για χάρη του θεάματος.   

Η μόδα Λάσι

Η πρώτη ταινία του ηρωικού κόλεϊ έκανε τους Αμερικανούς να αναζητούν με μανία να αγοράσουν μία… Λάσι για την οικογένειά τους. Η ζήτηση για τη συγκεκριμένη ράτσα εξαπλασιάστηκε μέσα σε έναν χρόνο και παρέμεινε αυξημένη για δεκαετίες, αλλά δεν ήταν λίγοι εκείνοι που απογοητεύτηκαν όταν κατάλαβαν ότι ένα τσοπανόσκυλο από τη Σκωτία δεν είναι πάντα εύκολο να προσαρμοστεί σε συνθήκες διαμερίσματος. 

Κόλεϊ: φερθείτε του με το γάντι

Τα κόλεϊ θεωρούνται από τις πιο έξυπνες ράτσες σκύλων αλλά λόγω της άγριας καταγωγής τους, χρειάζονται ειδικό χειρισμό από τους ανθρώπους για να ζήσουν μια χαρούμενη ζωή. Χρειάζονται φροντίδα για το πανέμορφο τρίχωμά τους και μεγάλες βόλτες για να μην πλήττουν και γίνουν μελαγχολικά. Ο χειρότερος τρόπος για να συμπεριφερθείς σε ένα κόλεϊ είναι να προσπαθήσεις να του επιβάλεις κάποια συμπεριφορά. Δώσε του πολλή αγάπη και εκείνο θα σου την επιστρέψει πολλαπλάσια, θα είναι άψογο μέσα στο σπίτι, θα λατρέψει τα παιδιά, ενώ το δέσιμο που αναπτύσσει με τους ανθρώπους το κάνει ιδανικό ως οδηγό τυφλών και ατόμων με κινητικά προβλήματα. Ένα κόλεϊ θα έδινε και τη ζωή του για να προστατεύσει τον άνθρωπο του. Στην πραγματικότητα και όχι μόνο μπροστά από κάμερες.

Γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω στο κέντρο της Αθήνας. Έχω δουλέψει στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τον τύπο αλλά τα τελευταία χρόνια κολυμπάω (ή κωπηλατώ) στα ψηφιακά μέσα. Μου αρέσουν οι γάτες και οι ανθρώπινες ιστορίες. Προσπαθώ να προσεγγίζω τα πάντα με ενσυναίσθηση (και μερικές φορές πιστεύω ότι τα καταφέρνω).
X