Εάν υποψιάζεσαι ότι οι 5 αισθήσεις του σκύλου σου είναι πιο ισχυρές από τις δικές σου, δεν κάνεις λάθος. Για την ακρίβεια, ο σκύλος σου μπορεί να μυρίσει δεκάδες χιλιάδες μυρωδιές περισσότερες από εσένα, μπορεί να ακούσει συχνότητες ήχων που δεν αντιλαμβάνεται το ανθρώπινο αυτί, μπορεί να δει κάποιες ώρες της ημέρας καλύτερα από εσένα, μπορεί να αισθανθεί την αφή περίπου το ίδιο με εσένα αλλά έχει και ένα μειονέκτημα: δεν τα πάει τόσο καλά με τη γεύση (κάτι που πρέπει να γνωρίζεις για να τον προστατεύεις από κινδύνους).
Όσφρηση σκύλου: έως 100.000 ισχυρότερη από του ανθρώπου
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι περίπου δέκα φορές μεγαλύτερος από εκείνον του σκύλου αλλά το κέντρο όσφρησης του σκύλου είναι 40 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερο από του ανθρώπου! Ο κόσμος του σκύλου είναι γεμάτος οσμές. Αντιλαμβάνεται το περιβάλλον, τους ανθρώπους και τα ζώα περισσότερο με την όσφρηση παρά με οποιαδήποτε άλλη αίσθηση. Ένα παράδειγμα που δίνουν συχνά οι ειδικοί για να γίνει κατανοητή η διαφορά με τους ανθρώπους είναι το ψητό της κατσαρόλας: όταν ένας άνθρωπος μπει σε ένα σπίτι που μαγειρεύουν ψητό κατσαρόλας, θα μυρίσει…. το ψητό κατσαρόλας. Ο σκύλος όμως θα αναγνωρίσει μεμονωμένα κάθε συστατικό του φαγητού: το κρέας, τις πατάτες, τα καρότα, τα κρεμμύδια, το σκόρδο, το πιπέρι, το αλάτι, το λάδι, ακόμα και την οσμή του μετάλλου της κατσαρόλας στην οποία ψήνεται το φαγητό. Πρόκειται για έναν απίστευτο όγκο «πληροφοριών» που ο άνθρωπος είναι αδύνατον να αντιληφθεί. Αξίζει να γνωρίζεις ότι ο σκύλος σου είναι περήφανος για την οσφρητική του ικανότητα. Έτσι, κάθε παιχνίδι τύπου «κρύβω τη λιχουδιά – θα τη βρεις;» του προσφέρει μεγάλη χαρά και ικανοποίηση (έτσι άλλωστε εκπαιδεύονται και τα σκυλιά της αστυνομίας για παράνομες ουσίες και εκρηκτικά).
Ακοή σκύλου: τέσσερις φορές οξύτερη από του ανθρώπου
Δεν είναι πολύ γνωστό ότι τα κουτάβια γεννιούνται κωφά, ίσως διότι μέσα σε είκοσι μία ημέρες αναπτύσσουν ένα σύστημα ακοής πολύ πιο ισχυρό από εκείνο του ανθρώπου. Ενώ ο άνθρωπος πασχίζει για να ακούσει συχνότητες υψηλότερες από τα 23.000 Hertz, ο σκύλος φτάνει τα 45.000 Hertz και ακούει πιο δυνατά, πιο καθαρά και με περισσότερες «αποχρώσεις» από εμάς. Ακόμα κι αν κυκλοφορούσαν μόνο ίδια αυτοκίνητα στη γειτονιά μας, ο σκύλος θα ήξερε ποιο είναι το δικό μας από τον ανεπαίσθητο ήχο που θα έκανε ένα ρουλεμάν ή τα ελαφρώς ξεφουσκωμένα λάστιχα του δικού μας αυτοκινήτου στην άσφαλτο.
Όραση σκύλου: εστιασμένη στην κίνηση και όχι στα χρώματα
Πλέον γνωρίζουμε ότι ο κόσμος των σκύλων δεν είναι ασπρόμαυρος, όπως πιστεύαμε πριν από χρόνια. Τα σκυλιά μπορούν να δουν όλες τις αποχρώσεις του γκρι αλλά και του κίτρινου και του μπλε. Βλέπουν καλύτερα από τους ανθρώπους την αυγή και το σούρουπο, όπως και στο μισοσκόταδο. Η όρασή τους έχει εξελιχθεί στο να βλέπουν πιο καθαρά τα κινούμενα αντικείμενα παρά τα σταθερά (κάτι που τους χρησιμεύει στο κυνήγι) και αυξάνεται με τον συνδυασμό της ισχυρής ακοής και της πανίσχυρης όσφρησης. Για τη διευκόλυνσή τους στο παιχνίδι, καλύτερα να διαλέγεις μπάλες με υψηλές χρωματικές αντιθέσεις – ή ακόμα καλύτερα – μπάλες με φωτάκια ή μπάλες με αρώματα. Δεν θα τις χάσουν ποτέ!
Αφή του σκύλου: αγγίξτε τον και αφήστε τον να σας αγγίξει
Και βέβαια έχουν ανεπτυγμένη της αίσθηση της αφής τα σκυλιά. Η αφή είναι η πρώτη αίσθηση με την οποία γνωρίζει τον κόσμο κάθε κουτάβι, καθώς, όπως αναφέραμε πιο πάνω, γεννιέται κωφό. Ολόκληρο το σώμα του σκύλου καλύπτεται από νευρικές απολήξεις, ευαίσθητες στην αφή, τον άνεμο ή ακόμα και μια μύγα που θα προσγειωθεί στην πλάτη του. Τα σκυλιά χρησιμοποιούν συνεχώς την αίσθηση της αφής τους για να επικοινωνήσουν με άλλα σκυλιά και μαζί μας. Απολαμβάνουν τη σωματική στοργή, το χάιδεμα, το ξύσιμο και το μασάζ αλλά και το βούρτσισμα, που, όταν γίνεται απαλά και χωρίς βία, ενεργοποιεί τις απολήξεις των νεύρων στο σώμα τους και τους προκαλεί ευεξία.
Γεύση σκύλου: Ουπς, εδώ δεν τα πάμε καλά
Εδώ είναι το αδύναμο σημείο του σκύλου και αυτό ακριβώς εκμεταλλεύονται τα τέρατα της φύσης που φτιάχνουν φόλες για να σκοτώσουν τους φίλους μας. Οι σκύλοι δεν έχουν αρκετούς γευστικούς κάλυκες στο στόμα τους, όπως οι άνθρωποι, για να αναγνωρίσουν ότι κάτι δεν πάει καλά σε κάποιο φαγητό. Στην πραγματικότητα τρώνε βάση της μυρωδιάς κάποιου φαγητού και όχι της γεύσης του. Δοκιμάζουν τον «αέρα» γύρω από το φαγητό και όχι το ίδιο το φαγητό. Έτσι θα φάνε λαίμαργα ένα ωμό μπιφτέκι που θα βρουν στον δρόμο χωρίς να προλάβουν να καταλάβουν ότι ίσως έχει στην «καρδιά» του δηλητήριο. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στον δρόμο και στενή παρακολούθηση για το τι βάζει στο στόμα του. Φροντίστε να είναι πάντα χορτάτος ο φίλος σας κι, αν χρειαστεί, ζητήστε τις υπηρεσίες κάποιου έμπειρου εκπαιδευτή, ώστε να μην τρώει τίποτα που δεν έχει την έγκρισή σας. Δυστυχώς είναι ζήτημα ζωής και θανάτου σε περιοχές που ζουν απαίσια και σιχαμερά δίποδα.
