Ίσως να φαίνεται κλισέ ίσως πάλι βαρετό, αλλά ναι το να κάτσεις και να κάνεις πλάνο, μπορεί να σου λύσει τα χέρια. Και δε μιλάμε πλάνο στο μυαλό μας, έτσι νοερά ή στην εφαρμογή των σημειώσεων στο κινητό. Εννοούμε στο χαρτί, με διάφορα χρωματιστά χρώματα από στυλό, υπογραμμιστήρια και ό,τι άλλο λαχταρά το μυαλουδάκι μας. Αν ακόμη αναρωτιέσαι τους λόγους που είναι καλό να αποκτήσουμε ένα πλάνο, μην αγχώνεσαι θα σου τους παραθέσουμε όλους έναν προς έναν. Εξάλλου, άλλαξε και το έτος, άρα είναι ευκαιρία να ξεκινήσεις να βάζεις στόχους και να οδεύεις με πλάνα και να μην είναι η ζωή σου σαν το φύλλο στον αέρα (όπως λέει κι ο Σαμπάνης).
Με τους στόχους σου γραμμένους, μπορείς να τους διαβάζεις κάθε μέρα, όσες φορές θέλεις και να επικεντρώνεσαι σε αυτούς. Δεν αναλώνεσαι σε άλλες καταστάσεις και ενέργειες που μόνο χρόνο σου ροκανίζουν και ίσως σε κουράζουν παραπάνω από ότι θα έπρεπε.
Γράφοντας τους στόχους σου, είναι σαν να δίνεις μια κάποια υπόσχεση στον εαυτό σου. Καθημερινά μπορεί να δίνεις ένα σωρό υποσχέσεις στους γύρω σου ή γύρω σου σε σένα. Φαντάζομαι ότι σπάζεσαι όταν δε τηρούνται. Έτσι τώρα και εσύ, δεν θα εκνευριστείς όταν δε θα τηρήσεις μια ολόδική σου υπόσχεση όπου μόνος σου έδωσες στον εαυτό σου; Εκτός αν νιώθεις τον εαυτό σου ξένο.
Με την καταγραφή τον στόχων σου, πειθαρχείς και τον εαυτό σου. Μη γελάς, αλλά δεν είμαστε όλοι πειθαρχημένοι. Θεωρούμε ότι η αναβλητικότητα είναι κάτι φυσιολογικό – λάθος. Η μόνιμη αναβολή και παράταση πάει μόνο εμάς πίσω, κανέναν άλλον. Όταν αναβάλεις ότι είναι καλό για τη δική σου εξέλιξη, σε χαντακώνεις και ανοίγεις το λάκκο σου. Μη ξεχνάς, το ότι αν εσύ θες να μένεις στο ίδιο σημείο ξανά και ξανά, δεν σημαίνει ότι τα υπόλοιπα πράγματα γύρω σου παγώνουν και σε περιμένουν. Οι ευκαιρίες, ο κόσμος κι οι καταστάσεις τρέχουν και δε θα περιμένουν εσένα και την όρεξη σου. Άλλωστε, ο χρόνος δεν είναι ατελείωτος, αλλά και να ήταν, δεν θα είχε την υπομονή με την αναβλητικότητα.
Αν το έχεις πάρει απόφαση, απλώς δε ξέρεις πως να ξεκινήσεις, πέρα από ένα τετράδιο, στυλό και ότι άλλο χρειάζεσαι για να γράψεις, το σίγουρο είναι ότι πρέπει να υποσχεθείς στον εαυτό σου να τηρήσεις την υπόσχεση. Ναι, κάποιες φορές θα είσαι κομμάτια ή θα θες να τα παρατήσεις. Αυτό δε σημαίνει ότι το να αποφεύγεις το να διαβάζεις τους στόχους σου ή να γράφεις καινούριους κάθε μέρα ή ακόμη και τις σκέψεις σου, όπου σίγουρα θα σε ξελαφρώσουν και μπορεί να ανακαλύψεις νέες σου πτυχές, θα είναι μια λύση.
Λύση είναι να το να μείνεις προσηλωμένος/η σ’ ό,τι ξεκίνησες, να αποφύγεις τους πειρασμούς (λόγου χάρη αναβλητικότητα όπως γράψαμε πιο πάνω και scrollάρισμα στο κινητό με τις ώρες), αλλά και το να κάνεις παρέα με άτομα που σε κρατάνε μακριά από αυτό που πραγματικά είσαι φτιαγμένος για να κάνεις.
Μη ξεχνάς με κάθε check που σημειώνεις στους στόχους σου, να επιβραβεύεις τον εαυτό σου και να μην είσαι παραπάνω από το κανονικό αυστηρός/η. Αξίζεις το «μπράβο» και έχει μεγαλύτερη σημασία και αξία όταν το «μπράβο» μπορείς να το πεις από μόνος σου.
Ναι, αν δε το έχεις ξανά κάνει, θα είναι δύσκολο στην αρχή, αλλά ακόμη πιο δύσκολο είναι να πορεύεσαι συνέχεια χωρίς πλάνο, σχεδόν στη τύχη ή στο ότι άλλο κάτσει. Πείσε τον εαυτό σου. Εξάλλου κάθε αρχή και δύσκολη, αλλά και κάθε αρχή κρύβει και κάτι ωραίο που αξίζει να το μάθεις μέχρι τέλους. Άλλωστε, αν δε δοκιμάσεις, δε μπορείς να ξέρεις και αν δε δοκιμάσεις, δεν έχεις δικαίωμα γνώμης.
