Η λαϊκή σοφία σε όλον τον κόσμο έχει υφάνει μικρές ιστορίες που μπορούν να μας κάνουν να δούμε τον κόσμο με πιο αισιόδοξη ματιά. Σας προτείνουμε να τις διαβάσετε με την ησυχία σας και να αφήσετε τα μηνύματά τους να τριγυρίσουν στη σκέψη σας.
1. Η Σπασμένη Στάμνα
Μια γυναίκα κουβαλούσε καθημερινά νερό στο σπίτι της με δύο στάμνες. Η μία ήταν γεμάτη ρωγμές και έχανε νερό στον δρόμο.
Μια μέρα, η στάμνα παραπονέθηκε: «Είμαι άχρηστη.»
Η γυναίκα χαμογέλασε και της είπε: «Δες τον δρόμο που περπατάμε. Χάρη στο νερό σου, τα λουλούδια δίπλα στο μονοπάτι άνθισαν.»
- Αυτή η ιστορία μας δείχνει ότι ακόμα και οι “ατέλειές” μας έχουν τη δική τους ομορφιά και χρησιμότητα, αρκεί να διατηρούμε ανοιχτό μυαλό και να βλέπουμε την πλήρη εικόνα των πραγμάτων χωρίς παρωπίδες απαισιοδοξίας.
2. Ο Φτωχός και το Αλογάκι
Σ’ ένα μικρό χωριό, ένας φτωχός αγρότης βρήκε ένα αδέσποτο αλογάκι να περιφέρεται κοντά στο σπίτι του και το πήρε κοντά του.
Οι γείτονες του είπαν: «Τι τυχερός που είσαι!»
Εκείνος απάντησε: «Ίσως, ίσως και όχι.»
Λίγες μέρες μετά, το άλογο έφυγε.
Οι γείτονες του είπαν: «Τι άτυχος που είσαι!»
Εκείνος ξαναείπε: «Ίσως, ίσως και όχι.»
Πριν περάσει εβδομάδα, το άλογο γύρισε, φέρνοντας μαζί του μια μικρή αγέλη.
Οι γείτονες έτρεξαν να του δώσουν συγχαρητήρια που από το τίποτα βρέθηκε με μία αγέλη αλόγων.
Ο αγρότης, όμως, είπε πάλι: «Ίσως, ίσως και όχι.»
- Η ζωή συχνά φέρνει ανατροπές, κι αυτό μας θυμίζει ότι δεν πρέπει να βιαζόμαστε να κρίνουμε τα γεγονότα. Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε η αρχή της ολβιότητας. Για να θεωρηθεί κάποιος άνθρωπος ευτυχισμένος ή όχι, θα έπρεπε να πεθάνει, ώστε να μπορεί να κριθεί για όλο τον βίο του. Μια καλή ζωή και ένα βασανιστικό τέλος δεν ταίριαζε με έναν ευτυχισμένο άνθρωπο. Ούτε μία μίζερη ζωή με ένα ηρωικό τέλος.
3. Ο Πέτρινος Τοίχος
Ένας άντρας περπατούσε κάθε μέρα δίπλα από έναν χαμηλό πέτρινο τοίχο. Κάποια στιγμή πρόσεξε ένα μικρό λουλούδι που είχε φυτρώσει ανάμεσα στις πέτρες.
Σκέφτηκε: «Αν αυτό το λουλούδι μπορεί να βρει ζωή μέσα στις πέτρες, γιατί όχι κι εγώ στα δύσκολα;»
- Η φύση μας διδάσκει ότι πάντα υπάρχει τρόπος να αντέξουμε και να ανθίσουμε, ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν σκληρά. Αρκεί να είμαστε παρόντες σε κάθε στιγμή και να αφήνουμε τις αισθήσεις να μας οδηγούν χωρίς να βάζουμε εμπόδια στη σκέψη μας.
4. Ο Ξυλοκόπος και το Ποτάμι
Ένας ξυλοκόπος έχασε το τσεκούρι του στο ποτάμι και άρχισε να θρηνεί. Ξαφνικά εμφανίστηκε ένα πνεύμα του νερού και του έδωσε ένα χρυσό τσεκούρι.
Ο ξυλοκόπος είπε: «Αυτό δεν είναι το δικό μου.»
Το πνεύμα του έδωσε ένα ασημένιο τσεκούρι, και πάλι ο ξυλοκόπος απάντησε το ίδιο.
Τότε, το πνεύμα του έδωσε το παλιό του τσεκούρι και του χάρισε και τα άλλα δύο για την ειλικρίνειά του.
- Η ιστορία μας θυμίζει ότι η τιμιότητα και η υπομονή μπορεί να φέρουν ανταμοιβές εκεί που δεν τις περιμένουμε. Ας μην είμαστε τυχοδιώκτες και ας μην μας κυριεύει η αγωνία για επιτυχίες και κέρδη.
5. Ο Σπόρος του Μπαμπού
Ένας αγρότης φύτεψε έναν σπόρο μπαμπού και τον φρόντιζε καθημερινά. Ο σπόρος όμως δεν έλεγε να βγάλει βλαστό.
Ένα χρόνο, δύο χρόνια, τρία…
Ο γείτονάς του τον κορόιδευε.
Στον πέμπτο χρόνο, το μπαμπού ξαφνικά άρχισε να μεγαλώνει με τρομερή ταχύτητα και έγινε πανύψηλο.
* Το μπαμπού μάς διδάσκει ότι οι σημαντικές αλλαγές και επιτυχίες χρειάζονται υπομονή και χρόνο για να ριζώσουν.
6. Το Σπασμένο Αυγό
Ένας φτωχός γεωργός βρήκε ένα σπασμένο αυγό στο κοτέτσι του. Το κράτησε στην άκρη αντί να το πετάξει. Από το αυγό βγήκε ένα μικρό, αδύναμο κοτοπουλάκι.
Ο γεωργός το φρόντισε και, με τον καιρό, έγινε η πιο δυνατή κότα του κοτετσιού.
- Το αυγό μάς διδάσκει ότι κάτι που φαίνεται “χαμένο”, μπορεί, με αγάπη και φροντίδα, να εξελιχθεί σε κάτι δυνατό και πολύτιμο. Και συνήθως έχει μεγαλύτερη αξία.
Αυτές οι ιστορίες μας θυμίζουν ότι η ζωή κρύβει μαθήματα και ελπίδα, αρκεί έχουμε την επιθυμία να την αναζητήσουμε.
Διαβάστε ακόμα: 5 Μικρές Ιστορίες Που Μας Κάνουμε να Βλέπουμε τα Πράγματα Με Αισιοδοξία.
