Αποφάσισα να γίνω μουσικός όταν…
Δεν ξέρω αν το αποφάσισα ποτέ. Πάντα μαγεμένος ήμουν και η ενασχόλησή μου με τη μουσική ήταν σαν ένα φυσικό επακόλουθο που ήρθε σταδιακά από σχετικά νεαρή ηλικία μαθαίνοντας πιάνο και αυτοσχεδιάζοντας δικές μου μελωδίες με τις ώρες.
Η πρώτη μου συναυλία …
Αξέχαστη. Ήρθε χωρίς νότες. Χαχα. Ήμουν έφηβος στο σχολείο και είχαμε συναυλία να δώσουμε. Από το άγχος μου νομίζω δεν πρέπει να έπαιξα ούτε τις μισές νότες -τότε στο σαξόφωνο. Αλλά ήξερα ότι ανάμεσα από τα πολλά όργανα δεν θα ακουγόταν η διαφορά. Χαχα…Το άγχος της σκηνής δε με άφησε ποτέ η αλήθεια είναι. Αλλά οκ. Θα τα καταφέρουμε κάποια μέρα.
Συναυλία VS Στούντιο…
Στούντιο. Δημιουργώ ελεύθερα, χωρίς άγχος και περιορισμούς, πειραματίζομαι, μαθαίνω. Με διακατέχει φόβος στη σκηνή, μήπως ξεχάσω τους στίχους, τα ακόρντα…
Περιέργως συνήθως μου λένε πόσο άνετος φαίνομαι επί σκηνής σαν να το κατέχω. Ελπίζω μια μέρα να νιώθω την άνεση που επιζητώ επί σκηνής ώστε να μπορέσω να επικοινωνήσω καλύτερα με τον κόσμο και να μοιραστούμε μια βαθύτερη εμπειρία.
Αυτό που δεν αντέχω στην Ελλάδα …
Πολλά. Πολλά όμως τα συνήθισα. Πολλά καλυτέρευσαν και εξορθολογίστηκαν. Γενικά βλέπω μια εξέλιξη αν και γεννιούνται και στρεβλώσεις. Όπως είναι οι ανεξέλεγκτες τιμές στα σπίτια και τα προϊόντα με τους μισθούς στάσιμους, οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών με αθέμιτες πρακτικές, οι εισπρακτικές και τα δικηγορικά γραφεία που εκμεταλλεύονται ανήθικα τους νόμους και τη δύναμή τους…και άλλα πολλά. Αλλά δεν υπάρχει μόνο στην Ελλάδα η απληστία και τα προβλήματα. Παντού υπάρχουν θέματα προς επίλυση. Το σημαντικό είναι να κάνουμε κάτι επί τούτου και να μην τα αφήνουμε όλα στην τύχη τους.
Αν είχα ένα μαγικό ραβδί θα άλλαζα αύριο στο ελληνικό μουσικό στερέωμα…
Το γούστο του κοινού.
Αν μπορούσα να συνεργαστώ με οποιονδήποτε τραγουδιστή ή συνθέτη στον κόσμο, αυτός/-η θα ήταν…
Τον Sting; Καλή ερώτηση; Μπορώ να το σκεφτώ λίγο;
«Ποστάρω άρα υπάρχω;» Ποια η σχέση σας με τα social;
Παλαιότερα είχα αρκετά καλή σχέση με τα social. Από τότε που το Facebook έγινε ολίγον τι βαρετό, που όλοι φοβόντουσαν να γράψουν κάτι μη τους την πέσει το Facebook police και ο όχλος, από τη στιγμή που ο καθένας έγραφε ότι του κατέβαινε στο κεφάλι, όταν γεμίσαμε διαφημίσεις, όταν οι influencers έγιναν οι θεοί μας…κάπου εκεί δεν είχε ιδιαίτερο νόημα να έχω κάποια παρουσία για να εξυπηρετώ τον αλγόριθμο που με ήθελε ένα γρανάζι στην εξυπηρέτηση της μεγαλύτερης διαφημιστικής εταιρείας του πλανήτη.
INFO
Δουλεύω τον νέο μου δίσκο. Βασικά τον τελειώνω. Μετά από αρκετά χρόνια, μάζεψα τα κουράγια μου, και βεβαίως το απαραίτητο budget- και είπα να δοκιμάσω την τύχη μου μια ακόμη φορά. Πάντα με οδηγό την αγάπη μου για τη μουσική. Απλώς αυτή τη φορά, ξέρω καλά ότι το παιχνίδι παίζεται όχι μόνο στο επίπεδο της μουσικής αλλά κυρίως -δυστυχώς ίσως- στην εικόνα και την επικοινωνία. Ο καλύτερος σε αυτό το κομμάτι κερδίζει. Δεν κερδίζει πια -μόνο- η μουσική. Είμαστε στην εποχή του εντυπωσιασμού συχνά δια της έλλειψης -και έκλειψης- περιεχομένου. Σχετικά βέβαια όλα αυτά. Τι είναι και τι δεν είναι ποιοτικό παραμένει σε μεγάλο βαθμό υποκειμενικό.
Η φωτογραφία που συνοδεύει το άρθρο είναι του Yannis Tzannis
