Αποφάσισα να γίνω μουσικός όταν…
Από πολύ μικρός άρχισα να ασχολούμαι με τη μουσική μιας και – μετά από παρότρυνση κυρίως της μητέρας μου – βρέθηκα σε ωδεία, σε χορωδίες και μετέπειτα σε μουσικό σχολείο, με αποτέλεσμα να νιώθω ότι η μουσική υπήρχε μέσα μου με κάποιο τρόπο.
Όταν όμως βρέθηκα σε διάφορες μουσικές συναυλίες, πρώτα ως ακροατής και ύστερα ως συντελεστής, τα συναισθήματα που γεννήθηκαν ήταν μοναδικά.
Κάπου εκεί κατάλαβα ότι καμία άλλη ασχολία δε θα μπορούσε να αντικαταστήσει αυτά τα συναισθήματα.
Η πρώτη μου συναυλία…
Η πρώτη συναυλία που παρακολούθησα είναι (αν δεν κάνω λάθος) μια συναυλία του Αλκίνοου Ιωαννίδη στο Θέατρο Πέτρας το 2009.
Όντας 9 χρονών βέβαια, δεν μπορούσα να καταλάβω απόλυτα τι ήταν αυτό που συνέβαινε εκεί, αλλά πιστεύω ότι ο Αλκίνοος μου έδωσε πολλά εκείνο το βράδυ.
Περισσότερο από όλους με βοήθησε…
Είναι πολλοί οι άνθρωποι που με έχουν βοηθήσει. Είτε εν γνώσει τους είτε εν αγνοία τους. Σίγουρα οι γονείς μου και η οικογένειά μου γενικότερα είναι οι πρώτοι άνθρωποι που με βοήθησαν να ξεκινήσω αυτό το ταξίδι που λέγεται μουσική και τραγούδι, κυρίως λόγω της αμέριστης στήριξής τους. Δεν θα ξεχάσω ποτέ όμως τη δασκάλα μου, Άννα Διαμαντοπούλου, που από το 2015, που πρωτοπήγα σε εκείνη έφηβος, μέχρι και σήμερα με στηρίζει και με διαμορφώνει τόσο τραγουδιστικά όσο και ως άνθρωπο. Ακόμα, μια πολύ σημαντική προσωπικότητα για εμένα είναι ο κύριος Γιώργος Νταλάρας.
Χωρίς να το ξέρει ο ίδιο, έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τη μουσική αλλά και στις επιλογές μου.
Αγαπημένος ξένος τραγουδιστής…
Freddie Mercury. Η μεγαλύτερη φωνή που υπήρξε ποτέ.
Αγαπημένος Έλληνας τραγουδιστής…
Υπάρχουν πολλοί Έλληνες τραγουδιστές που έχουν αφήσει το στίγμα τους και θα υπάρχουν πάντα μέσα μου με τον τρόπο τους.
Θα αναφερθώ σε δύο δασκάλους για εμένα, στον Γιώργο Νταλάρα και στον Γιάννη Πάριο.
Ο πρώτος κατ’ εμέ είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας καλλιτέχνης σε όλα τα επίπεδα και ο δεύτερος είναι η φωνή που με έκανε να ερωτευτώ το τραγούδισμα.
Η καλύτερη συναυλία που έχω πάει στη ζωή μου…
Η καλύτερη συναυλία που έχω πάει ποτέ είναι η πρόσφατη επετειακή για τα 50 χρόνια του Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο Καλλιμάρμαρο. Δεν μπορώ να περιγράψω το συναίσθημα! Κάτι το μαγικό! Νομίζω ότι όποιος βρέθηκε εκεί μπορεί να το καταλάβει.
Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κάποιος…
Ένα βιβλίο που με συγκλόνισε για το πόσο επίκαιρο είναι, ενώ έχει γραφτεί κάπου ανάμεσα στον 1ο και 2ο αιώνα μ.Χ. είναι το «Εγχειρίδιον» του Επίκτητου. Με καθόρισε!
Ένα τραγούδι που όταν το ερμηνεύω ταξιδεύω…
Πολύ δύσκολη ερώτηση. Είναι πολλά τα τραγούδια που μου δημιουργούν αυτό το αίσθημα. Αν πρέπει να επιλέξω ένα, θα πω το «Του έρωτα (Άι της αγάπης μαχαιριά)» των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα. Σπουδαίο τραγούδι!
Συναυλία VS Στούντιο…
Πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Ενώ στην ουσία έχουν ως κοινό στόχο τη συγκίνηση του ακροατή, η διαδικασία είναι εντελώς διαφορετική. Θα επιλέξω την συναυλία, διότι σε αυτήν την περίπτωση ο ακροατής γίνεται μέρος της διαδικασίας και παίζει σημαντικό ρόλο στο αποτέλεσμά της.
Αυτό που δεν αντέχω στην Ελλάδα …
Είναι πολλά αυτά που δεν αντέχω στην Ελλάδα. Κάθε ανήσυχος πολίτης που ασχολείται με τα κοινά γνωρίζει που υστερεί η χώρα μας. Δεν θέλω να αναφερθώ στα αρνητικά. Θέλω μόνο να πω ότι όλα είναι αποτέλεσμα έλλειψης παιδείας και πολιτισμού. Κάθε άνθρωπος ξεχωριστά έχει το δικαίωμα και τη δύναμη, ακόμα κι αν η κοινωνία δεν το επιτρέπει, να παιδευτεί και να ανθίσει μέσα του πολιτισμικά.
Όπως μάλιστα είχε πει πριν κάποια χρόνια ο Michael Jackson, “I’m starting with the man in the mirror”. Αν ο καθένας μας προσπαθήσει προσωπικά για το καλύτερο, τότε και τα πράγματα στη χώρα θα βελτιωθούν.
Αν είχα ένα μαγικό ραβδί θα άλλαζα αύριο στο ελληνικό μουσικό στερέωμα…
Θα άλλαζα καθετί ρηχό και φθηνό από άποψη μουσικότητας και νοήματος.
Χωρίς συγκεκριμένες ταμπέλες.
Αν μπορούσα να συνεργαστώ με οποιονδήποτε τραγουδιστή ή συνθέτη στον κόσμο, αυτός/-η θα ήταν…
Όπως είπα και προηγουμένως, ο κύριος Νταλάρας είναι για εμένα πολύ σημαντικός.
Θα ήθελα να μου δωθεί κάποια στιγμή η ευκαιρία να συμπράξω μαζί του επί σκηνής και να αντλήσω σημαντικά πράγματα από τη γνώση, την εμπειρία και την καλλιτεχνικότητά του.
«Ποστάρω άρα υπάρχω;» Ποια η σχέση σας με τα social;
Αν και εικοσιτεσσάρων, δεν μπορώ να πω ότι είμαι και πολύ παιδί της εποχής μου.
Δεν τα κατακρίνω, αλλά μου είναι δύσκολο να έχω καλή και καθημερινή σχέση με τα social. Σίγουρα στην εποχή που βρισκόμαστε, αποτελούν ένα πολύ σημαντικό μέσο προώθησης της δουλειάς μας αλλά μέχρι εκεί.
Νομίζω πως οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτό, ακουμπάει τα όρια της εξάρτησης.
INFO
Αυτές τις μέρες έχει κυκλοφορήσει το νέο μου τραγούδι σε στίχους και μουσική της Μαρίας Καμπούρη με τίτλο «Ζωή Ψηλά» και ταυτόχρονα ετοιμάζουμε με την ομάδα μου ένα πολύ πλούσιο πρόγραμμα που θα παρουσιαστεί στη μουσική σκηνή Σφίγγα στις 11 Φεβρουαρίου.
Παράλληλα συνεχίζω την συνεργασία μου με τον κύριο Χρήστο Νικολόπουλο και όλη την όμορφη παρέα στο «Περιβόλι του Ουρανού» κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή. Σπουδαίο πράγμα να βρίσκεσαι δίπλα σε τόσο καταξιωμένους ανθρώπους!
