Αποφάσισα να γίνω ηθοποιός όταν… κατάλαβα πως έπρεπε ήδη να είμαι.
Η πρώτη μου παράσταση ήταν…σε ένα πατάρι μιας πάμπ στο Λονδίνο, με δεκατρία άτομα στο κοινό.
Περισσότερο από όλους με βοήθησε… η δασκάλα μου Kristin Mcilquham που πίστεψε σε μένα και με βοήθησε να βρω την πρώτη μου δουλειά.
Αγαπημένος ξένος ηθοποιός… Andrew Scott και Rooney Mara
Αγαπημένος Έλληνας ηθοποιός… Μου αρέσει πολύ ο Γρηγόρης Βαλτινός, άρεσε πάντα και στη μαμά μου, οπότε μεγάλωσα παρακολουθώντας τον.
Η καλύτερη παράσταση που έχω δει στη ζωή μου.. « The curious incident with the dog in the nighttime» και η «Μήδεια» και τα δύο σε παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου της Αγγλίας.
Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κάποιος…κάποιο που να του αλλάξει τη ζωή.
Ο ρόλος των ονείρων μου θα ήταν … στο «Manifesto» με την Cate Blanchet. Κάνει πραγματικά κάθε ρόλο που μπορείς να φανταστείς.
Πρόβα VS παράσταση… Πρόβα στις πρώτες πρόβες, όταν ανακαλύπτεις τον ρόλο, τον συζητάς, τον αναλύεις. Πάντα και για πάντα. Και παράσταση στις τελευταίες παραστάσεις, όταν μπορείς να γίνεις ένα με το κοινό.
Αυτό που δεν αντέχω στην Ελλάδα… γκρίνια, αναξιοκρατία, αποδοχή της μετριότητας.
Αν είχα ένα μαγικό ραβδί θα άλλαζα αύριο στο ελληνικό θέατρο.. την εσωστρέφειά του.
Αν μπορούσα να συνεργαστώ με οποιονδήποτε σκηνοθέτη ή ηθοποιό στον κόσμο, αυτός/-η θα ήταν… ο Andrew Scott πάλι. Δεν μπορώ με αυτόν τον άνθρωπο, κρασάρω.
«Ποστάρω άρα υπάρχω;» Ποια η σχέση σας μέντα social;
Όχι καθόλου! Είναι πολύ χρήσιμα, και μου αρέσει η ενασχόληση ως ένα βαθμό. Αλλά νομίζω πως όταν είμαστε σε πραγματικά ευτυχισμένη φάση, ξεχνάμε να ποστάρουμε.
INFO
Έχω μεταφράσει και παίζω στο έργο του Σαμ Στάινερ «Λεμόνια, Λεμόνια, Λεμόνια, Λεμόνια, Λεμόνια» σε σκηνοθεσία Βαρβάρας Νταλιάνη, μαζί με τον Νίκο Κουκά. Στο Θέατρο 104 (μέχρι 7 Μαρτίου)
