Αποφάσισα να γίνω ηθοποιός όταν… Στην πραγματικότητα ακόμη το παίρνω απόφαση, αλλά το πρώτο ερέθισμα ήταν οι παραστάσεις της παιδικής σκηνής του Θεάτρου Πόρτα που με πήγαινε ανελλιπώς η μητέρα μου όταν ήμουν μικρός. Είναι αυτή η ευλογημένη ηλικία που αντιλαμβάνεσαι ακόμη το «παίζω» στην κυριολεξία του, και ένιωθα τρομερά έντονη την ανάγκη να βουτήξω κάπως σε αυτούς τους κόσμους που έβλεπα να δημιουργούνται επί σκηνής.
Η πρώτη μου παράσταση ήταν… Η Μέρα Που Πέθανε ο Γκαγκάριν του Viliam Klimáček, σε σκηνοθεσία του Μενέλαου Καραντζά, στο Θέατρο Τέχνης. Στάθηκα αφάνταστα τυχερός που με την πρώτη βρέθηκα σε ένα περιβάλλον που επέτρεπε τόσο βαθιά και ουσιαστική εξερεύνηση.
Περισσότερο από όλους (στην υποκριτική) με βοήθησε… Θα ξεχωρίσω δύο δασκάλους μου, τον Νίκο Νίκα και τον Θωμά Μοσχόπουλο. Αν βρίσκω τον δρόμο μου, είναι χάρη σε εκείνους που κρατούν το φως αναμμένο.
Αγαπημένος ξένος ηθοποιός… Ο Ralph Fiennes.
Αγαπημένος Έλληνας ηθοποιός… Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.
Η καλύτερη παράσταση που έχω δει στη ζωή μου… Το We Are Leaving του Krzysztof Warlikowski, το 2018 στο Φεστιβάλ Αθηνών.
Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κάποιος… Αποφεύγω το «πρέπει» γιατί αισθάνομαι πως αναθέτω δουλειά για το σπίτι σε κάποιον, αλλά για όσους αγαπούν το θέατρο, θα πρότεινα ανεπιφύλακτα το «Αλλάζοντας τους Παλμούς της Καρδιάς» της Κάτιας Γέρου, από τις Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.
Ο ρόλος των ονείρων μου θα ήταν… Ο ‘Εντμοντ στον Βασιλιά Ληρ του William Shakespeare.
Πρόβα VS παράσταση… Δεν νοείται το ένα χωρίς το άλλο, οπότε θα λειτουργήσω εγωιστικά και θα κρατήσω και τα δύο.
Αυτό που δεν αντέχω στην Ελλάδα… Υπάρχει μία φράση στη Μήδεια του Ευριπίδη, όταν εκείνη απευθύνεται στο Χορό. Λέει για τους Έλληνες: «Προτού γνωρίσετε ενός ξένου την καρδιά, τον αποδιώχνετε». Αυτό με τρομάζει· η ευκολία με την οποία απορρίπτουμε και μισούμε το «άλλο», οτιδήποτε και οποιονδήποτε δεν μπορούμε να καταλάβουμε με την πρώτη.
Αν είχα ένα μαγικό ραβδί θα άλλαζα αύριο στο ελληνικό θέατρο… Νομίζω θα χρειαζόμουν πολλά μαγικά ραβδιά, αλλά θα άλλαζα πρωτίστως τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τους επαγγελματίες του. Είναι τρομερά σκληρή η δουλειά που απαιτείται από όλους τους συντελεστές για οποιοδήποτε θεατρικό αποτέλεσμα. Είναι τραγικό να αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους αυτούς ως βαρεμένους που απλώς κάνουν το κέφι τους, όταν για το κέφι αυτό συχνά καλούνται να κάνουν δύο και τρεις δουλειές για να επιβιώσουν.
Αν μπορούσα να συνεργαστώ με οποιονδήποτε σκηνοθέτη ή ηθοποιό στον κόσμο, αυτός/-η θα ήταν… Η λίστα είναι τεράστια, αλλά στην κορυφή της βρίσκεται σταθερά ο Ivo van Hove.
«Ποστάρω άρα υπάρχω;» Ποια η σχέση σας με τα social; Σκέτη καταστροφή. Είναι κάτι για το οποίο με κοροϊδεύουν ανελέητα οι φίλοι μου, και με το δίκιο τους. Πάντως μία από τις αποφάσεις που πήρα για το ’24 είναι να προσπαθήσω να είμαι λίγο πιο ενεργός, τουλάχιστον στο Instagram μου (@mpkyparissis) που είναι και το μόνο που έχω αφήσει όρθιο για την ώρα.
INFO: Παίζω στην παράσταση Δεσπονίς Τζούλια του Αυγούστου Στρίντμπεργκ, σε σκηνοθεσία του Πάνου Κούγια. Θα είμαστε στο Θέατρο Φούρνος από 1/2, κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στις 21:00 μέχρι τις αρχές Μαρτίου.
