Η παράσταση «Ιώ – Εκείνη» είναι η δεύτερη σκηνοθετική της προσπάθεια, μετά τον «Επικήδειο λόγο». Και τα δύο έργα έχουν ως κοινό στοιχείο τη σεξουαλικότητα.
Το κείμενο φέρει τη δική της υπογραφή. Πρόκειται για έναν σκληρό, καθημερινό, αστείο και τρυφερό μονόλογο, αποτελούμενο από θραύσματα μνήμης και σελίδες προσωπικού ημερολογίου.
Η Νατάσα γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού θεάτρου και του τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Αθηνών.
Έχει συνεργαστεί στο θέατρο με τους Αργ. Χιώτη, Β. Θεοδωρόπουλο, Σ. Βγενοπούλου, Γ. Κακλέα, Β. Μπισμπίκη, Σ. Σπυράτου και σε παραστάσεις της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, Εθνικού θεάτρου, θεάτρου του Νέου Κόσμου, Κιβωτός.. κα. Στην τηλεόραση έχει συνεργαστεί με το Μ. Μανουσάκη στη σειρά «Κρίσιμες στιγμές».
Η Νατάσα Παπανδρέου μέσα από τα δικά της λόγια…
Αποφάσισα να γίνω ηθοποιός όταν…είδα την παράσταση «BellaVenezia» σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή
Η πρώτη μου παράσταση …ήταν η παράσταση «Στην οθόνη φως» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, σε σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου.
Περισσότερο από όλους (στην υποκριτική) με βοήθησε…ο Ακύλλας Καραζήσης για τα τεχνικά εργαλεία που μου έδωσε, ως δάσκαλος στη σχολή και η Αργυρώ Χιώτη στη συνέχεια ως συνεργάτις. Είναι πάντα μια καλλιτεχνική μου αναφορά η Αργυρώ Χιώτη, για τον πολιτισμό της ως άνθρωπος, τη ζεστασιά, το χιούμορ, την αισθητική της και αυτά που επικοινωνεί με το έργο της.
Αγαπημένος ξένος ηθοποιός….ο Άνταμ Ντράιβερ. Από που να το πιάσω; Aπό το «Paterson», το «Annette» μέχρι το «Marriage Story» και το «Star Wars». O άνθρωπος είναι ο ορισμός της μεταμόρφωσης και της συγκίνησης για εμένα.
Αγαπημένος Έλληνας ηθοποιός…η Άννα Μάσχα. Επίσης μια ηθοποιός που μεταμορφώνεται τόσο αβίαστα
Η καλύτερη παράσταση που έχω δει στη ζωή μου…το «2» του Παπαϊωάννου. Συνεχίζω να τη βλέπω που και που, ευτυχώς υπάρχει online. Βρίσκω μια δική αλήθεια σε αυτή την παράσταση ως θεατής. Και το θεωρώ μαγικό που παρότι την είχα δει live και έχουν περάσει τα χρόνια συνεχίζει να με συγκινεί ακόμη κι από το video.
Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κάποιος…το «Κλειδί είναι κάτω από το γεράνι» του Μίσσιου
Ο ρόλος των ονείρων μου… Μάλλον δεν υπάρχει. Ονειρεύομαι συναντήσεις με ανθρώπους και συνεργασίες. Αγαπώ τους ρόλους που έχουν μια δυναμική να μετακινήσουν κάτι στην κοινωνία μέσω της ιστορίας που πρεσβεύουν την κάθε φορά, αλλά νομίζω οτι το πώς θα αναδείξει την ιστορία η ομάδα ή ο εκάστοτε σκηνοθέτης κάθε φορά είναι αυτό που θα με εμπνεύσει παρά ο ρόλος αυτό καθ’ αυτό.
Πρόβα VS παράσταση…παράσταση. Έχει άλλη μαγεία η επαφή με το κοινό. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός πια.
Αυτό που δεν αντέχω στην Ελλάδα …είναιη πολιτική της.
Αν είχα ένα μαγικό ραβδί θα άλλαζα αύριο στο ελληνικό θέατρο…την αγένεια και την έλλειψη ενσυναίσθησης. Επίσης αν είχα ένα μαγικό ραβδί σίγουρα θα έφτιαχνα αυτές τις συλλογικές συμβάσεις που προσπαθεί χρόνια και χρόνια το ΣΕΗ έτσι ώστε να μπορούμε να διεκδικούμε και εμείς αβίαστα καποιες φορές, τα αυτονόητα και θα ξαναέκανα τους ηθοποιούς από απόφοιτους λυκείου απόφοιτους ανώτατης εκπαίδευσης.
Αν μπορούσα να συνεργαστώ με οποιονδήποτε σκηνοθέτη ή ηθοποιό στον κόσμο, αυτός/-η θα ήταν…η Μεριλ Στριπ. Τη θαυμάζω από πολύ μικρή. Εχω γελάσει, συγκινηθεί και εκπλαγεί από το έργο της και την ησυχία της. Και μόνο μια συναντηση μαζί της νομίζω θα μου προκαλούσε δέος.
«Ποστάρω άρα υπάρχω;» Ποια η σχέση σας μέντα social;
Τα χρησιμοποιώ κυρίως για επαγγελματικούς λόγους και όταν με παίρνει χρονικά για ενημέρωση και αποφόρτιση.
INFO
«Ιω- Εκείνη» στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων –σκηνοθεσία: Νατάσα Παπανδρέου, από 19/2 κάθε Δευτέρα μέχρι 15/4
«Πίσσα και Πούπουλα» στο Arroyo – σκηνοθεσία: Σοφία Φυτιάνου από 2/3 κάθε Σάββατο και Κυριακή μέχρι 7/4