Πέρυσι με άνοιξε την παρέλαση του Pride στην Αθήνα και οργανώνει τα Kobrah Habibi party, που όπως έχει δηλώσει είναι μια «διονυσιακή κατάσταση, ένα πάρτι έθνικ ηλεκτρονικής μουσικής μουσικών/φωνητικών αυτοσχεδιασμών πάνω σε beat».
Στα τραγούδια του μπλέκει ελληνικό και αγγλικό στίχο και στις αρχές Απριλίου κυκλοφόρησε το EP: Polydrama -Τhe remixes, από το γρουπ του τους ody icons. Το άλμπουμ περιέχει remix φίλων μουσικών και όπως λέει ο ίδιος: Θέλαμε όμως να είναι σαφές ότι το drama εμείς το χορεύουμε, το ξορκίζουμε τα βράδια στα πάρτι, το γιορτάζουμε παρέα με τις φίλες και τους φίλους μας. Γι’ αυτό μέσω των πολύ ταλαντούχων φίλων μας που έφτιαξαν τα ρεμιξ αυτά, σας αποκαλύπτουμε ακόμα μια πτυχή της ταυτότητας μας και σας προσκαλούμε να χορέψουμε παρέα κουνώντας λεκάνη και σπάζοντας καρπό.
Aς γνωρίσουμε τον Ody μέσα από τα δικά του λόγια:
Πώς ξεκίνησε η «περίπετειά» σου με τη μουσική;
Υποθέτω όπως ξεκινάνε όλες οι ενδιαφέρουσες περιπέτειες δηλαδή από ανικανοποίηση και περιέργεια. Ανέκαθεν ένιωθα πως έβρισκα στη δημιουργικότητα ένα οικείο μέρος, ανεξερεύνητο, που μου δίνεται η δυνατότητα να το χαρτογραφήσω όπως θέλω εγώ και αυτή η ελευθερία είναι ένα τεράστιο δώρο.
Αθήνα – Βερολίνο – Τόκυο – Νέα Υόρκη: Πού πιστεύεις θα είχες μεγαλύτερη ελευθερία να κάνεις αυτό που αγαπάς;
Ωχ τι ερώτηση παγίδα. Αγαπώ την Αθήνα, είναι το σπίτι μου εδώ και τα βιβλία μου. Το Βερολίνο με γοητεύει αλλά και με τρομάζει. Το Τόκυο παρά τα όσα έχω διαβάσει για αυτό στον Μουρακάμι και παρά το πόσο μου ξυπνά την περιέργεια να το επισκεφτώ, μου ακούγεται μακριά από όσα αγαπώ. Η Νέα Υόρκη νομίζω έχει όλα τα συστατικά για να αποτρελαθώ και να υπερεμπνευστώ ταυτόχρονα. Κι αν η τρέλα είναι μια μορφή ελευθερίας τότε μάλλον θα πω τη Νεα Υόρκη. Θα κάνω εκεί όσα φαντάζομαι και μετά θα επιστρέφω να τρώω πατάτες τηγανητές και ρεβίθια στον Νικήτα στου Ψυρρή.
Ποιος σου έχει δώσει τη μεγαλύτερη βοήθεια και ποιος ή τι ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο που βρήκες στο δρόμο σου;
Η μεγαλύτερη βοήθεια είναι τα μπετά που έβαλαν οι γονείς μου και το περιβάλλον που μεγάλωσα για να μπορέσω στη συνέχεια να εξελιχθώ μακριά του και να είμαι αυτό που είμαι. Που θέλω και απολαμβάνω να είμαι. Και οι οικογένειες- κοινότητες ανθρώπων γύρω μου είναι πάντα η μεγαλύτερη μου βοήθεια. Το μεγαλύτερο εμπόδιο είμαι πάντα εγώ. Οι στιγμές που η αυτοαμφισβήτηση με κυριαρχεί και οπισθοχωρώ, τότε είναι που μου γίνεται και πιο σαφές.
Λες πιο εύκολα: Συγγνώμη ή «άντε παράτα μας»;
Μέχρι τώρα έλεγα δυστυχώς πολλές φορές συγνώμη αλλά με πέτυχες σε μετάβαση προς το «άντε παράτα μας» που είναι και πιο άμεσο και δεν μεταθέτει και την ευθύνη. Κι αν με ρωτάς είναι και πιο σαφές.
Ο έρωτας στα χρόνια των σόσιαλ μίντια – Πώς σχολιάζεις την νέα συνθήκη;
Μια χαρά μου φαίνεται! Κάποτε ήταν τα ραβασάκια. Τώρα είναι αυτά. Μετά θα είναι κάτι άλλο. Η θλίψη σε κάθε νέα συνθήκη νομίζω πως προκύπτει από την αντίσταση σε αυτήν, τη διάβρωση από αυτήν και την ασυδοσία μέσα σε αυτή. Αν όλα γίνονται με ισορροπία και ελευθερία, το μέσο δεν είναι πρόβλημα.
Τι βλέπεις στην τηλεόραση;
Δεν έχω τηλεόραση. Αν είχα θα έπαιζε μάλλον ταινίες από κάποιο συνδρομητικό κανάλι τύπου Mubi ή Cinobo και βιντεοκλιπ.
Με τι έχεις κολλήσει κάποια στιγμή στη ζωή σου – ή είσαι κολλημένος τώρα;
Είμαι φουλ κολλημένος με τα σμούθις αυτή την περίοδο. Δεν τρώω πρωινό αλλά σε κάποια φάση εκεί στο μεσημέρι κάνω ένα σμούθι που είναι σαν τρία γεύματα μαζί. Μόνο εγώ λείπω από μέσα.
Αν είχες ένα ξόρκι που μπορούσε να αλλάζει τα πάντα, τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Μα αν μπορούσε το ξόρκι να αλλάξει τα πάντα δεν θα ασχολούμουν αποκλειστικά με την Αθήνα! Για αρχή θα σταματούσα τους πολέμους και τις γενοκτονίες και θα τοποθετούσα στο μυαλό όλων των ανθρώπων ισόποση θηλυκότητα και αρρενωπότητα. Στη θέση κάθε χάλια κτιρίου θα έβαζα πάρκα και δέντρα και στη θέση κάθε μπαζωμένου ποταμιού θα έφερνα πίσω το νερό. Μετά θα έριχνα λίγο τη θερμοκρασία του πλανήτη και θα ξαναπρογραμμάτιζα τις 4 εποχές. Θα ελευθέρωνα όποιον ζει υπό καθεστώς σκλαβιάς και μαζί φυσικά όλα τα 80 εκατομμύρια ζώα που ζουν στα εργοστάσια. Τέλος, θα άλλαζα την αντίληψή μας για τον χρόνο.
Ποιο από τα σοσιαλ μίντια χρησιμοποιείς πιο πολύ και γιατί;
Το instagram γιατί οι φίλοι μου επιμένουν να μου στέλνουν μηνύματα εκεί αλλά και επειδή με αυτό μεγαλώσαμε και το tiktok γιατί η πληροφορία που αντλώ από κάποιους λογαριασμούς είναι ανεκτίμητη. Επίσης νιώθω πως το tik tok σε υποχρεώνει να είσαι δημιουργικός και αυτό είναι και εθιστικό αλλά και διασκεδαστικό.
Ποιες πέντε λέξεις σε περιέχουν και σε περιγράφουν καλύτερα;
Έστειλα αυτή την ερώτηση στις φίλες και τους φίλους μου στις δύο ομαδικές συνομιλίες που έχουμε. Αυτές είναι οι απαντήσεις τους: Πληθωρικός, γενναιόδωρος, ηθικός, ταλαντούχος, γλυκός, ευαίσθητος, εκκεντρικός, επαναστατικός, κρέπα, κρουασάν, τσουρέκι, μελομακάρονο, κουραμπιές,μουνάρα, φως φασαρία, αγάπη, δοτικότητα, icon, queer, drama, oriental, φουντουκοβούτυρο, καλλιτεχνης,φροντιστικος,meta, δημιουργικος, δικαιος, φωτεινός, αεικίνητος, ευαίσθητος πολυμήχανος, δουλευταρας, ανοιχτωσια, εγκαρδιότητα, τρυφερότητα, ενσυναίσθηση, εξυπνάδα, οξυδέρκεια, χρυσός, πολυπράγμων, ακτιβιστής, τολμηρό,φαεινος, χρυσός, γήινος, πολυσχιδης, αδερφός, πολυδραματικος, βιγκανιστης, πορτοκαλί, φίλος.
Ο κολλητός μου απάντησε με ιμότζι που γελάνε και έγραψε δε θα πέσω σε αυτή τη παγίδα.
(Οι φωτογραφίες του άρθρου είναι της Έλλης Ιατρού)
