Αποφάσισα να γίνω σκηνοθέτης όταν…Πιστεύω πως χρειάζονται χιλιόμετρα, ειδικά σε αυτά τα επαγγέλματα, για να πεις ότι έχεις γίνει κάτι. Η σκηνοθεσία, παρ’ όλ’ αυτά, άρχισε να με ενδιαφέρει από το πανεπιστήμιο και εξαιτίας αυτού, αποφάσισα να σπουδάσω υποκριτική, με στόχο να πάρω όσα περισσότερα εργαλεία μπορώ και να τα χρησιμοποιήσω για να κατευθύνω τους ηθοποιούς.
Η πρώτη μου σκηνοθεσία… είναι αυτή που ετοιμάζουμε τώρα: το Άουστρας ή η αγριάδα της Λένας Κιτσοπούλου που θα παρουσιαστεί στο θέατρο 104.
Περισσότερο από όλους με βοήθησαν…Όλοι οι συντελεστές με έχουν βοηθήσει, με τον τρόπο του ο καθένας, όμως, δε μπορώ να μην αναφέρω πρώτη την Θαλασσινή (Βοσταντζόγλου) με την οποία ξεκίνησε αυτή η ιδέα να γίνεται πραγματικότητα και με την οποία κάνουμε μαζί την παραγωγή. Ακριβώς επειδή είναι πολύ «δικό μας» αυτό που δημιουργούμε, το νοιάζεται και το αγαπά όσο εγώ και μαζί βρίσκουμε λύσεις σε όποιο εμπόδιο συναντάμε. Ύστερα, η Φαίη (Μινωπέτρου Κασιμάτη), η βοηθός μου και ηθοποιός της παράστασης (θα αντικαταστήσει την Θαλασσινή σε κάποιες παραστάσεις), με την οποία ήμασταν μαζί στη δραματική σχολή του θεάτρου Τέχνης και συνεργαζόμαστε για πρώτη φορά, είναι ακριβώς αυτό που πίστευα πως θα είναι. Τέλος, ο Αυγουστής (Κούμουλος), ο οποίος, πέρα από κινησιολόγος της παράστασης, είναι ο άνθρωπος που εμπιστεύομαι και ζητώ τη γνώμη του για ό,τι με απασχολεί.
Αγαπημένος ξένος σκηνοθέτης…Ο Romeo Castelluci
Αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης…Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος
Η καλύτερη παράσταση που έχω δει…A night with Thick & Tight από την ομάδα Thick & Tight, στο Λονδίνο, το 2019. Ένα απίστευτα ταλαντούχο ζευγάρι χορευτών δημιούργησαν μια παράσταση με drag, lip sync, χορό και παντομίμα και «ζωντάνεψαν» διάσημα πρόσωπα επί σκηνής.
Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κανείς… «Οι φυλακές της παιδικής μας ηλικίας», Alice Miller.
Ένα έργο που ονειρεύομαι να σκηνοθετήσω… «Οι Ευτυχισμένες μέρες» «Ο Βυσσινόκηπος» του Α. Τσέχωφ, η «Ολεάννα» του Ντ. Μάμετ και πολλά πολλά πολλά ακόμη.
Πρόβα VS Παράσταση…Η πρόβα είναι η προετοιμασία, η δοκιμή, μια δημιουργική περίοδος που πάντα έχει στόχο την παράσταση, την παρουσίαση, το μοίρασμα.
Αυτό που δεν αντέχω στην Ελλάδα…Τους Ελληναράδες που θα δείτε και στην παράσταση μας που είναι και η πηγή των περισσοτέρων προβλημάτων της κοινωνίας.
Αν είχα ένα μαγικό ραβδί θα άλλαζα αύριο στο ελληνικό θέατρο…Τις δραματικές σχολές.
Αν μπορούσα να συνεργαστώ με οποιονδήποτε σκηνοθέτη ή ηθοποιό στον κόσμο, αυτός/-η θα ήταν …ο Noah Baumbach.
«Ποστάρω άρα υπάρχω;» Ποια η σχέση σας μέντα social; Είναι εργαλείο της δουλειάς, αλλά έχει και πλάκα. Βρίσκω ενδιαφέρον τον τρόπο που υπάρχουμε μέσα σε αυτά.
INFO: Από τις 11 Μαρτίου θα παρουσιάσω την πρώτη μου σκηνοθεσία στο έργο της Λ. Κιτσοπούλου «Άουστρας ή Η Αγριάδα» στο θέατρο 104.
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 για 12 παραστάσεις.
Photos Κώστας Γκιόκας