Πήρε τα τραγούδια των Κατσιμίχα και έκανε τις «Προσωπικές Οπτασίες» βιβλίο. Γεννήθηκε το 1979 στην Ελευσίνα. Είναι απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Λυκούργου Σταυράκου στο Τμήμα Σκηνοθεσίας. Έγραψε το σενάριο και σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους κινηματογραφική ταινία «UN1BODY», τις χοροθεατρικές παραστάσεις «Μ’ ακούς;» και «Απολλώνεια Τέχνη» και μαζί με τον Θανάση Χουλιαρά το ντοκιμαντέρ «Ο Οδυσσέας επέστρεφε στο βουνό». Έχει σκηνοθετήσει δύο video clip. Διατηρεί εβδομαδιαία εκπομπή μαζί με τη Δήμητρα Ζήκου σε ιντερνετικά ραδιόφωνα από το 2017 με τίτλο «Δυο λαλούν». Στον ελεύθερο χρόνο του εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος.
Αποφάσισα να γίνω σκηνοθέτης και συγγραφέας όταν…η ανάγκη μου να εκφραστώ και να πω τις ιστορίες που θέλω με οδήγησε στο να γράφω ή να κάνω ταινίες.
Η πρώτη μου ταινία…είναι η μικρού μήκους ταινία «UN1BODY» και το πρώτο μου βιβλίο είναι οι «Προσωπικές Οπτασίες».
Περισσότερο από όλους με βοήθησαν…οι φίλοι μου, οι συγγενείς και οι δάσκαλοι που είχα στη σχολή, ο καθένας με τον τρόπο του.
Αγαπημένος ξένος σκηνοθέτης…ο F.W.Murnau και ο Martin Scorsese. Δε μπορώ να διαλέξω έναν.
Αγαπημένος Έλληνας συγγραφέας…είναι ο Νίκος Καζαντζάκης. Οι χαρακτήρες του είναι γεμάτοι, οι ιστορίες του δυνατές, τα θέματά του βαθιά ανθρώπινα.
Την καλύτερη ταινία που έχω δει στη ζωή μου…δεν την είδα ακόμα, παραφράζοντας τον Χικμέτ. Νιώθω μια απερίγραπτη αίσθηση κάθε φορά που βλέπω το «Underground» του Emir Kusturica. Αυτή που είδα πιο πρόσφατα και μου άρεσε πολύ είναι το «Poor things» του Γιώργου Λάνθιμου.
Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κάποιος…είναι η «Ασκητική» του Καζαντζάκη. Είναι σα να κάνεις ψυχανάλυση στον εαυτό σου. Είτε συμφωνήσεις είτε διαφωνήσεις με τις αγωνίες του στο τέλος είσαι διαφορετικός άνθρωπος. Κατά τη γνώμη μου είναι ένα βιβλίο που ανά δεκαετία πρέπει να το διαβάζουμε.
Ένα τραγούδι που όταν το ακούω ταξιδεύω…το «Am Fenster» των City. Στη μεγάλη του έκδοση, αυτή των 17 λεπτών.
Αυτό που δεν αντέχω στην Ελλάδα…είναι ότι το κράτος είναι πάντα απών και ανεύθυνο. Και αυτό το βλέπεις παντού: στον πολιτισμό, στην υγεία, στην παιδεία, στη δικαιοσύνη. Η ατομική ευθύνη έχει γίνει πολιτική επιλογή έτσι ώστε να καλύπτεται η κρατική ευθύνη.
Αν είχα ένα μαγικό ραβδί θα άλλαζα αύριο στην ελληνική πραγματικότητα…την ίδια την πραγματικότητα. Αν αλλάξεις ένα θα αλλάξουν όλα.
Αν μπορούσα να συνεργαστώ με οποιονδήποτε καλλιτέχνη στον κόσμο, αυτός θα ήταν…o Christian Bale. Παλιότερα ίσως να επέλεγα τον David Bowie, αλλά πλέον αυτό είναι εντελώς ανέφικτο.
«Ποστάρω άρα υπάρχω;»
Αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας. Δεν ποστάρω τόσο συχνά πλέον, αλλά επικοινωνώ και ενημερώνομαι, όσο μπορείς να ενημερώνεσαι από τέτοιου είδους εφαρμογές και σελίδες.
Πώς με φαντάζομαι σε μια πενταετία;
Δεν ξέρω, δεν είναι τόσο εύκολο να σου απαντήσω. Το σίγουρο είναι ότι θέλω να έχω βγάλει το δεύτερο βιβλίο μου και να έχω ολοκληρώσει τη δεύτερη ταινία μικρού μήκους. Προτιμώ τα μικρά βήματα, τα λεγόμενα baby steps, από τα μεγάλα και χαοτικά σχέδια.
INFO
Αυτή την περίοδο μοντάρουμε ένα ντοκιμαντέρ με τον Θανάση Χουλιαρά. Παράλληλα είμαι στη φάση αναζήτησης χρηματοδότησης για μια ταινία μικρού μήκους. Στα σκαριά υπάρχει κι ένα μιούζικαλ, αλλά θα μιλήσουμε εν καιρώ γι αυτό.
