Όλοι μας, περιμένουμε ένα θαύμα. Αυτό αποζητάμε, για να καλύψουμε τα σπασμένα της χρονιάς. Για να κάνουμε τη ζωή μας λίγο πιο φωτεινή, λίγο πριν αλλάξει το έτος. Τρέχουμε στο παρά πέντε, να σώσουμε τα σπασμένα, να ζητήσουμε ένα συγγνώμη και να είμαστε δίπλα σε αυτούς που πραγματικά θέλουμε. Τι γίνεται όμως, όταν ένα θαύμα δεν αρκεί;
Ίσως να μην ήταν η χρονιά μας. Ίσως να μη κάναμε όσα επιθυμούσαμε και λαχταρήσαμε. Να μη πήγαμε το ταξίδι που θέλαμε, να μην είπαμε το «Σ’αγαπώ» εκεί που άξιζε και έπρεπε. Να δειλιάσαμε να μπούμε σε νέες περιπέτειες, να ανοιχτούμε σε ανθρώπους που έπρεπε και θα ήταν εκεί για εμάς. Και έτσι, φτάνουν τα Χριστούγεννα. Να μας υπενθυμίσουν, τι έχουμε χάσει, που έχουμε βαλτώσει και που τα πήγαμε χάλια, μαύρα χάλια εντελώς.
Περιμένουμε να λυθούν όλα ως δια μαγείας. Θα τρέξουμε. Θα παρακαλέσουμε, θα τα «χώσουμε» να γίνουν όλα σε μια μέρα, άλλα ίσως για κάποια πράγματα να είναι αργά. Κάτι παραπάνω από αργά. Ειδικά στο κομμάτι των ανθρώπινων σχέσεων, η φάση είναι λίγο πιο περίπλοκη. Όταν έχεις στήσει ανθρώπους, είτε γιατί η κούραση ήταν πάνω από σένα, είτε γιατί δεν ήθελες να εμπλακείς παραπάνω συναισθηματικά από φόβο, είτε γιατί πίστευες ότι απλά θα έχουν την υπομονή να σε περιμένουν… Εκεί η φάση χάνεται και δυστυχώς το γκολ έχει μπει από τα αποδυτήρια.
Η Ανθρώπινη φύση, έχει ένα μαγικό χάρισμα, να μας κάνει να υπερεκτιμάμε τις δυνάμεις μας. Όμως, κάτι δεν υπολογίζουμε. Και αυτό είναι το συναίσθημα. Και δυστυχώς, όσα λαμπάκια και αν ανάψουμε την ημέρα των Χριστουγέννων, όσα συγγνώμη και αν ζητήσουμε, οι άνθρωποι που βάλαμε στην αναμονή, δε θα επιστρέψουν. Δε θα μας κάνουν τη χάρη να μας περιμένουν. Και το κάρβουνο που θα μας ανταποδώσουν θα μας αξίζει.
Αναβάλουμε καταστάσεις, ευκαιρίες, συναντήσεις, δουλειές και γνωριμίες το μισό χρόνο και ένα μήνα πριν τη λήξη του έτους, ζητάμε από τον δικό μας Άγιο Βασίλη ένα Χριστουγεννιάτικο θαύμα. Λάθος. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε, ότι το θαύμα είναι εκεί, όλο το χρόνο είτε θες να το ονομάσεις Χριστουγεννιάτικο είτε κάτι άλλο.
Ναι, εννοείται λίγη χρυσόσκονη και φως από όμορφα λαμπάκια και αστραφτερά περιτυλίγματα, κάνουν τη διαφορά, αλλά, όταν γυρνάς τη πλάτη στις ευκαιρίες, κάποια στιγμή θα λάβεις το ίδιο. Έστω και τώρα, κάπως αργά, κυνήγησε αυτό που πραγματικά θες. Ποτέ δε ξέρεις. Ίσως ακόμη να γίνονται θαύματα, Χριστουγεννιάτικα θαύματα και στο τέλος να είσαι εκεί που πραγματικά θες, με αυτούς που θες, στο μέρος που θες. Εκεί που νιώθεις ότι ανήκεις. Γιατί ναι, θα το νιώσεις και θα σε συγκινήσει.
