Η Ανδριάνα Μπάμπαλη, το χαμογελαστό ξωτικό της ελληνικής μουσικής, δεν σταματάει ποτέ να εξελίσσεται και να μας ξαφνιάζει με τις επιλογές της. Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε μαζί με τον Γιώργη Χριστοδούλου το πρώτο single-προάγγελο ενός ολοκληρωμένου δίσκου που ετοιμάζουν.
Δεν πρόκειται όμως για ένα νέο τραγούδι. Πρόκειται για το πολύ αγαπημένο «Μη μου μιλάς για καλοκαίρια» του Μιχάλη Ρακιντζή που έχουμε αγαπήσει με τη φωνή της Σοφίας Αρβανίτη από το μακρινό 1990.
Το τραγούδι έχει μεταμορφωθεί σε μια ακουστική μπαλάντα για δύο με την Ανδριάννα Μπάμπαλη θα παίζει κλασική κιθάρα και να εντυπωσιάζει.
Η μακρόχρονη φιλία των δύο ερμηνευτών και η συνύπαρξή τους σε ζωντανές εμφανίσεις έφερε αβίαστα την ιδέα για μια συλλογή από ντουέτα με τραγούδια απρόβλεπτα, τραγούδια που μπορούν να ακουστούν διαφορετικά, αποκτώντας μια νέα ζωή.
Η Ανδριάννα Μπάμπαλη, που λάτρευε στην εφηβεία την Μαντόνα και ξεκίνησε τη μουσική της πορεία δίπλα στον Νίκο Πορτοκάλογλου δεν διστάζει να ρισκάρει, δοκιμάζεται σε διαφορετικά πράγματα και βγαίνει πάντα νικήτρια.
Η μεγάλη της αγάπη όμως, η μουσική, της δείχνει το δρόμο και την φέρνει κάθε φορά κοντά μας με διαφορετικά ακούσματα αλλά πάντα με την γνωστή αισθητική της.
Η Ανδριάννα Μπάμπαλη μας μίλησε για τον νέο δίσκο που ετοιμάζει, τις διασκευές, την εφηβεία της αλλά και τις πιεστικές ερωτήσεις για την προσωπική της ζωή.
Πώς ξεκίνησε η ιδέα για το δίσκο με τις διασκευές;
Ξεκίνησε από όταν πριν πολλά χρόνια κάναμε με τον Γιώργο Χριστοδούλου μια παράσταση στο Παλλάς. Ήταν μια σειρά παραστάσεων με ντουέτα από διάφορα ζευγάρια. Εκεί ετοιμάσαμε πρώτη φορά ένα τέτοιο πρόγραμμα και πειράξαμε κάποια κομμάτια. Επειδή μας άρεσε είπαμε να το κάνουμε και δίσκο. Έχουμε εδώ και πολύ καιρό έτοιμα αρκετά demos και ήρθε η ώρα να βγει κανονικά.
Γενικά σου αρέσουν οι διασκευές;
Μου αρέσουν αλλά όχι η διασκευή για την διασκευή. Να υπάρχει μια ωραία ιδέα, να έχει ένα νόημα. Και διασκευές άλλων όταν ακούω και είναι πετυχημένες μου αρέσουν πολύ. Το βρίσκω έξυπνο να ξαναφέρνεις ένα κομμάτι από το παρελθόν στο σήμερα.
Ως δημιουργός θα σε πείραζε να ακούσεις διασκευασμένο κάποιο δικό σου κομμάτι;
Εγώ δεν το θεωρώ κάτι τρομερό. Δεν χρειάζεται να παίρνουμε τόσο σοβαρά τον εαυτό μας, εκτός αν είναι κάτι εξευτελιστικό, που εκεί διαφωνώ. Εγώ νομίζω ότι όταν κάποιος διασκευάζει ένα τραγούδι σου σε τιμάει με έναν τρόπο. Σημαίνει ότι το αγαπάει το τραγούδι για να θέλει να το παρουσιάσει ξανά. Χαίρομαι πολύ όταν βλέπω βιντεάκια και να λένε πιτσιρίκια τραγούδια μου.
Τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου θα είναι από την ίδια εποχή;
Σκεφτόμαστε να είναι όλα από τη δεκαετία του ’90. Νομίζω κάπου εκεί θα κινηθούμε, στην εποχή που και εμείς είμασταν έφηβοι και σε τραγούδια που μας μεγάλωσαν κατά κάποιο τρόπο. Δεν έχουμε κλείσει ακόμα όλο το υλικό.
Θα περιέχει ο δίσκος μόνο ελληνικά κομμάτια;
Σκεφτόμαστε και κάτι ξένο αλλά ακόμα δεν έχουμε καταλήξει.
Τελικά θα σε δούμε με κοντό πλατινέ μαλλί να κάνεις τη Μαντόνα;
(γέλια) Τώρα που το λες, είναι καλή ιδέα. Το έχω σκεφτεί αλλά δεν ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε με τα τραγούδια αυτά
Έχετε ορίσει πότε θα κυκλοφορήσει ο δίσκος;
Έχουμε πει ότι θα βγει το Σεπτέμβριο αλλά θα βγάλουμε και άλλα τραγούδια μέχρι τότε.
Στο συγκεκριμένο τραγούδι έχετε πειράξει πολύ τη μουσική. Είναι τελείως διαφορετικό ύφος. Μεγάλες αλλαγές να περιμένουμε και στα υπόλοιπα κομμάτια;
Θα θέλαμε να είναι αρκετά πειραγμένα αλλά να έχει και σχέση με το νόημα. Όχι να καταστρέφεις το τραγούδι. Πιστεύω ότι στο «Μη μου μιλάς για καλοκαίρια» υπάρχει μια μελαγχολία. Αυτό θέλαμε να αναδείξουμε με έναν τρόπο. Είναι μελαγχολικό το τραγούδι, φθινοπωρινό.
Ήσουν από τα παιδιά που περνούσες το καλοκαίρι σε κάποιο χωριό;
Ναι περνούσα τα καλοκαίρια στο χωριό. Πηγαίναμε κάθε καλοκαίρι και καθόμασταν αρκετό διάστημα. Ήμασταν από τα τυχερά παιδιά που το ζούσαμε το καλοκαίρι. Έχω ζήσει την επιστροφή στην Αθήνα μετά από τρεις μήνες στο χωριό και την μελαγχολία της.
Έχεις δηλώσει ότι σου αρέσουν πολύ οι θεατρικές παραστάσεις. Δεν φοβήθηκες το σανίδι;
Δεν ήμουν από τους ανθρώπους που έβλεπαν πάρα πολύ θέατρο από παιδί. Αγαπούσα πιο πολύ τον χορό. Τα τελευταία χρόνια όμως που συμμετέχω σε θεατρικές παραστάσεις μου αρέσει πολύ η συνθήκη της ομαδικότητας και της προετοιμασίας. Μου αρέσει πολύ να παίζω, ακόμα και η επανάληψη -που οι περισσότεροι αντιπαθούν με ένα τρόπο- εμένα μου αρέσει πολύ. Γενικά είμαι ανοιχτή σε προτάσεις και διαφορετικά πράγματα και ρίσκα. Δοκιμάζεις και αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις.
Πώς σε μια τόσο καλλιτεχνική φύση ήρθε η ιδέα να σπουδάσει Οικονομικά;
Κατά τύχη, αλλά δεν προχώρησε και πολύ αυτό. Δεν πήγε καλά (γέλια). Ήταν στον αυτόματο αυτό λίγο. Στις πιο μικρές ηλικίες δεν σκέφτεσαι πάρα πολύ τι θέλεις να κάνεις. Σαν μαθήτρια ήμουν καλή σε κάποια μαθήματα και κακή σε κάποια άλλα. Παράλληλα όμως από τότε πήγαινα στο Ωδείο, ήμουν μέσα στο χώρο των τεχνών. Είναι στο DNA μου. Από μικρή είχα μια κλίση προς τα καλλιτεχνικά. Δεν με έσπρωξε κανείς, ούτε με απέτρεψε.
Έχεις σημειώσει μεγάλες επιτυχίες με soundtrack τηλεοπτικών σειρών (από το «Νησί» μέχρι και τον «Παράδεισο των Κυριών». Νιώθεις ότι σου ταιριάζουν;
Ήταν και τυχαίο αλλά τα αγαπάω πολύ. Είμαστε σε μια φάση που γίνεται χαμός με τις σειρές, βέβαια το παρακάνουμε πάντα σαν Έλληνες. Έχουν βγει πάρα πολλές και καμία φορές σειρές που αξίζουν δεν προλαβαίνει ο κόσμος να τις δει. Μου αρέσει πολύ αυτό. Έχει δουλειά ο κόσμος, υπάρχει μια νέα αγορά. Εγώ βλέπω την «Παραλία», είμαι φαν, μου αρέσει πολύ και η μουσική. Η μουσική έχει πάρα πολύ μεγάλη δύναμη πάνω στην εικόνα. Αν δεις μια σκηνή χωρίς την μουσική το συναίσθημα που θα σου βγάλει είναι 50% επάνω.
Πρόσφατα δήλωσες για πρώτη φορά ότι δεν μπορείς να κάνεις παιδιά. Ήταν μια συνειδητή επιλογή αυτή η αποκάλυψη;
Ναι βέβαια. Μπορεί να είσαι συνειδητοποιημένος αλλά πολλές φορές οι άνθρωποι γίνονται αδιάκριτοι. Επίτηδες το έθιξα. Απορώ μερικές φορές με τους ανθρώπους. Οι πιο παλιές γενιές είναι λίγο διαφορετικές. Καλύτερα να μην υποθέτει ο ένας για τον άλλο πράγματα χωρίς να ξέρει.
Έχεις νιώσει αυτή την πίεση;
Ναι εννοείται. Όλοι σε ρωτάνε αν έχεις παιδάκια. Και είναι κάποιοι που επιμένουν πάρα πολύ. Μπορεί να μην θέλω και μπορεί να μην μπορώ. Το να μην μπορείς είναι ακόμα χειρότερο γιατί σε κάνουν να νιώσεις άσχημα. Το έχω περάσει αυτό και επειδή μικροδείχνω το περνάω ακόμα (γέλια). Αν είσαι συνειδητοποιημένος είναι εντάξει, απλώς δεν είναι πάντα έτσι. Γιατί να στεναχωρήσεις τον άλλο; Αυτό που με ενοχλούσε τόσο χρόνια είναι ότι υπέθεταν ότι ο άλλος είναι καλοπερασάκιας, που θέλει μόνο να διασκεδάζει και βαριέται τα παιδιά. Δεν σκέφτεται ότι ο άλλος μπορεί να περνάει μεγάλο ζόρι. Δεν μπορεί να υποθέτεις αυτομάτως ότι ο άλλος απλά βαριέται. Το μήνυμα είναι να μην γίνεται αδιάκριτος και ότι είναι μεγάλη απρέπεια να υποθέτεις τέτοια πράγματα.
Κεντρική Φωτογραφία: Αγλαΐα Σφήκα
