Η Ερασμία Μάνου έχει ένα μοναδικό χάρισμα να σε κερδίζει από τα πρώτα λεπτά που τη γνωρίζεις. Είτε αυτό γίνεται σε ένα live, σε ένα μαγαζί που παίζει μουσική είτε σε πιο επαγγελματικό περιβάλλον, η Ερασμία έχει μια έμφυτη ευγένεια που σπανίζει.
Η αγαπημένη κόρη της Σοφίας Βόσσου ασχολείται με τη μουσική από μικρό παιδί. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε άλλωστε. Στην παιδική της ηλικία τριγυρνούσε μέσα στις μουσικές σκηνές και στην εφηβεία της ήταν πάντα δίπλα στη μητέρα της πάνω και κάτω από τη σκηνή.
Μεγαλώνοντας το χαμογελαστό κορίτσι πήρε όμως την κατάσταση στα… χέρια της. Έφτιαξε τη δική της μπάντα, έγραψε τραγούδια, έκανε συναυλίες, σπουδαίες συνεργασίες, έπαιξε μουσική στα πιο όμορφα στέκια της πόλης, δημιούργησε το δικό της μύθο. Όλα αυτά παρέα με καλούς φίλους και θαυμαστές που την ακολουθούν πιστά.
Αν δεν είναι χωμένη σε κάποιο στούντιο, η Ερασμία θα είναι για βόλτες στην πόλη ή πίσω από τα desks του Σουρεάλ Cantina Cultura. Σε κάθε περίπτωση θα είναι περιτριγυρισμένη από μελωδίες και στίχους που γίνονται τραγούδια και μας τα χαρίζει απλόχερα.
Σκέφτηκες ποτέ να ασχοληθείς με άλλο εκτός από τη μουσική;
Όχι, παρόλο που κάνω και άλλα πράγματα. Δουλεύω σε παραγωγές στην τηλεόραση, δουλεύω ως dj, κάνω μαθήματα φωνητικής, έχω κάνει πάρα πολλά, έχω δουλέψει και σαν σερβιτόρα νεότερη. Προσπαθώ να βιοπορίζομαι με διάφορες τρόπους και τώρα πια έχω καταφέρει να με ενδιαφέρουν όλα όσα κάνω και να περνάω καλά.
Ποτέ δεν με ενδιέφερε να κάνω κάτι άλλο. Είναι για μένα και αδιέξοδο το γεγονός ότι καλώς ή κακώς δεν κατάφερα όσα θα ήθελα ή όσα θα χρειαζόταν να καταφέρω για να βιοπορίζομαι αποκλειστικά από αυτή τη δουλειά. Ίσως επειδή και εγώ δεν κάνω εκπτώσεις. Δεν το είδα ποτέ ως δουλειά. Να στοχεύσω και να πω θα κάνω τώρα αυτό και μετά αυτό για να ανελιχθώ. Αν είναι γίνει θα γίνει.
Έχω την αίσθηση ότι θέλεις να γίνονται τα πράγματα ακριβώς με τον δικό σου τρόπο.
Θέλω τα πράγματα να γίνονται στο σωστό χρόνο και με τον τρόπο μου. Μου λένε πολλές φορές «να το κάνεις έτσι για να είναι πιο εμπορικό» και μπορεί και να έχουν δίκιο. Αλλά αυτό που με ενδιαφέρει εν τέλει είναι να δώσω αυτό που έχω μέσα στη ψυχή μου και όχι να το κάνω για να ανελιχθώ σε αυτή τη δουλειά και να γίνω κάποια. Δεν με ενδιαφέρει αυτό καθόλου. Πράγμα που σημαίνει ότι παίρνω μεγάλες αποστάσεις και από την ίδια τη δουλειά και τη δημιουργία. Κάθομαι πολύ καιρό χωρίς να κάνω τίποτα απολύτως γύρω από τη μουσική και μετά νιώθω ότι έχω πολύ μεγάλη ανάγκη και τα «ξερνάω» όλα από μέσα μου και γράφω πολύ. Είναι ένα παιχνίδι πολλών ετών που έτσι μου λειτουργεί.
Πώς είναι να μεγαλώνεις σε ένα μουσικό περιβάλλον;
Και το περιβάλλον που μεγάλωσα μουσικό και όλο το κλίμα. Έχω κοιμηθεί σε όλα τα μαγαζιά, στο Κύτταρο, στο Αχ Μαρία, σε όλους τους χώρους έχω ρίξει και έναν ύπνο. Και οι φίλοι μου μεγαλώνοντας ασχολούνται κυρίως με τη μουσική.
Καταλάβαινες ότι είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήταν σπουδαίοι καλλιτέχνες;
Το καταλάβαινα αλλά τους έχω λίγο απομυθοποιήσει. Ότι είναι πολύ σπουδαίοι, ιερά τέρατα και όλα αυτά. Θεωρώ ότι είναι άνθρωποι με σπουδαίο ταλέντο που είναι ήδη αναγνωρισμένοι και δεν χρειάζεται αυτό να το πω εγω. Έχω μάθει να ξεχωρίζω τον καλλιτέχνη από το έργο του και κινούμαι έτσι.
Για παράδειγμα έρχεται πολύ συχνά στο μαγαζί που παίζω μουσική ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ο οποίος με έχει μεγαλώσει. Έτρεξε πρώτος στο νοσοκομείο μόλις γεννήθηκα και βοήθησε πολύ τη μητέρα μου και σε οικονομικό επίπεδο. Είναι δικός μου άνθρωπος και τον νιώθω σαν οικογένεια παρόλο που δεν έχουμε αυτή τη σχέση. Όταν τον δω, θα πάω να πω ένα γεια και θα επιστρέψω στη θέση μου. Δεν θα ενοχλήσω, δεν θα κάτσω από πάνω, δεν θα ζητήσω τίποτα.
Μπορεί να μην είναι και για καλό που συμπεριφέρομαι αλλά δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Έχω τη σελίδα μου στα social media και στο Spotify και από εκεί κοινοποιώ τις δουλειές μου. Όποιος θέλει μπορεί να με βρει, με ξέρουν. Είμαι πια 22 χρόνια σε αυτή τη δουλειά.
Δεν μου άρεσε που το έβλεπα να το έκαναν στη μαμά μου μπορεί αυτό να φταίει. Πήγαιναν και της έλεγαν συνέχεια: «Κυρία Σοφία έχω ένα ξάδερφο που τραγουδάει καταπληκτικά ή έναν φίλο που γράφει ωραίους στίχους. Μπορεί να ήταν αλήθεια. Εγώ όμως δεν μπορώ αν επικοινωνήσω έτσι τη δουλειά μου. Και δεν μπορώ να προσεγγίσω κάποιον και να σκεφτεί ότι θέλω να του ζητήσω κάτι. Είναι το χειρότερό μου. Δεν το πιστώνω βέβαια στον εαυτό μου ως κάτι καλό. Δεν είναι κακό και να επικοινωνήσεις τη δουλειά σου αλλά δεν είμαι ούτε του πολύ σελμεπιρι. Δεν πάω σε παρουσιάσεις και εκδηλώσει. Πάω μόνο σε πολύ αγαπημένους φίλους για να τους τιμήσω και όχι να δειχθώ εγώ.
Σε τι φάση είσαι τώρα;
Ένα από τα μικρά μου όνειρα έγινε πραγματικότητα κάνοντας τραγούδι με τον Λεωνίδα Μπαλάφα. Βγάλαμε πρόσφατα το «Δεν έχω άλλη καρδιά». Ήταν ένα δώρο θεού για εμένα γιατί ο Λεωνίδας είναι από τους καλλιτέχνες της γενιάς μου που λατρεύω. Τον είχα πάρα πολύ στο μυαλό μου, είμαι πορωμένη, fan club. Τελείως τυχαία μέσω ενός κοινού φίλου και συνεργάτη του Νίκου Ρέτσου ήρθαμε κοντά και τελικά ήμασταν σε κοινό μονοπάτι. Γνωριστήκαμε, αγαπηθήκαμε πολύ και σαν άνθρωποι και έτσι προέκυψε αυτό το τραγούδι.
Ετοιμάζεις προσωπική σου δουλειά;
Έχω στην άκρη κάποια τραγούδια που τα έχω γράψει και περιμένω να μπω στο στούντιο. Πέρυσι κυκλοφόρησαν τρία τραγούδια που αγαπώ πολύ αλλά δεν ήμουν καθόλου σε φάση για να τα τρέξω, αλλά θα γίνει και αυτό.
Με την κατάρρευση της δισκογραφίας μπορεί πια ένας καλλιτέχνης να κυκλοφορήσει ακόμα και λίγα τραγούδια και να ανεβάσει στο διαδίκτυο. Σας βοηθάει αυτή η νέα συνθήκη;
Μπορεί πια να βγάλεις και ένα τραγούδι. Η προηγούμενη δουλειά μου ήταν ολοκληρωμένη. Μετά αποφάσισα να κάνω τρία, τώρα με το Λεωνίδα κάναμε ένα. Ευτυχώς για εμάς γιατί αν έχεις κάτι να επικοινωνήσεις το κάνεις άμεσα χωρίς να χρειάζεται να δαπανήσεις πολλά λεφτά. Γιατί πια τα πληρώνουμε όλα από την τσέπη μας. Ευτυχώς έχω ανθρώπους που με αγαπάνε και με στηρίζουν, καλούς και αγαπημένους μουσικούς, ο Νίκος Ασημάκης από το Artlab Studio και πολλούς άλλους.
Ούτε τη σχέση σου με τον Βασίλη Δημάκη εκμεταλλεύτηκες.
Πέρα του ότι έχω γράψει ένα τραγούδι για τον Βασίλη δεν έκανα κάτι άλλο. Δεν έκανα σχέση για να την εκμεταλλευτώ. Παρόλο που ακόμα χτυπάει το τηλέφωνό μου για να πάω σε εκπομπές και να μιλήσω. Τελευταία μετά την συζήτηση που άνοιξε με τον Γιώργο Νταλάρα πιέστηκα πάρα πολύ. Υπήρχαν κάμερες έξω από τη δουλειά μου και το σπίτι μου. Έπρεπε να μιλήσω για κάτι για το οποίο δεν είχα αποφασίσει ότι θέλω να μιλήσω. Ότι ανεβάζω κάτι στο προσωπικό μου προφίλ στα social media ακόμα και αν είναι δημόσιο δεν σημαίνει ότι την ώρα που έρχομαι για δουλειά είμαι υποχρεωμένη να απαντήσω σε έναν άνθρωπο που με περιμένει μέσα στο κρύο. Ποια; Εμένα.
Και από την άλλη μισό τραγούδι μου σαν μουσικό χαλί από πίσω δεν έπαιξε πουθενά. Αφού έχεις βρει τον άνθρωπο και σου κάνει δήλωση, γιατί δεν βάζεις και το τραγούδι του; Μια εκπομπή δεν με έχει φωνάξει να τραγουδήσω. Σκέφτηκα να το βάλω όρο στις εκπομπές που με καλούσαν να τραγουδήσω. Αλλά δεν θέλω να πουλήσω την προσωπική μου ζωή για να κάνω γνωστή τη μουσική μου. Πολύ καλλιτέχνες δεν έχουμε θέση στην τηλεόραση. Μόνο αν πουλάμε κουτσομπολιό.
Δεν περίμενες ότι θα γίνει μεγάλο θέμα ο γάμος σου με τον Βασίλη από τη στιγμή που ήταν στη φυλακή;
Το περίμενα αλλά όχι τόσο πολύ. Ακούστηκαν και πράγματα που δεν ίσχυαν. Πράγματα για τον Βασίλη που δεν υπήρχαν πουθενά. Τα έψαξαν στο Google και το έλεγαν. Έπρεπε να κυνηγήσουμε και αυτό. Έχουν μάθει κάποιες εκπομπές να κιτρινήσουν για να πουλήσει. Μια έλεγε: «αν η μαμά μου μάθαινε ότι τα έχω με κρατούμενο θα τρελαινόταν». Λες και τη ρωτήσαμε. Εμένα η δική μου μαμά δεν είχε πρόβλημα. Είμαι και λίγο μεγάλη για να ρωτάω τους γονείς μου τι θα κάνω. Το κάνω και μετά τους το κοινοποιώ. Εκείνοι ξέρουν ότι και λάθος να κάνω δεν θα πάθω κάτι πολύ κακό και όλα καλά.
Τοποθετήθηκες ανοιχτά υπέρ του Γιώργου Νταλάρα μετά τις τελευταίες δηλώσεις του. Η στήριξή σου αφορούσε στην ουσία των λεγόμενών του ή και στον τρόπο του;
Στον τρόπο μπορεί να μην είχε δίκιο. Είπε και πράγματα για το μπότοξ και διάφορα που δεν μας ενδιαφέρουν. Παρόλα αυτά ο τρόπος σε ότι είχε να κάνει με την ευθεία βολή που έριξε μου θύμισε τον πατέρα μου. Είναι και αυτός άνθρωπος λόγιος και όταν θέλει να σου πει κάτι, σε μένα ή στις φίλες μου, το λέει με τρόπο ίσως προσβλητικό αλλά αν το φιλτάρεις λίγο καλύτερα θα καταλάβεις ότι δεν είχε σκοπό την προσβολή αλλά να σε ταράξει λίγο μπας και ξεκολλήσεις και ο ίδιος αποφασίσεις να αλλάξεις αυτό που κάνεις. Καλώς ή κακώς με το να κάθονται αυτοί οι άνθρωποι μέσα στο κρύο –και το έχω αντιμετωπίσει και εγώ- δεν είναι ωραίο. Αν τους πεις όχι θα επιμείνουν πάρα πολύ γιατί πρέπει να γυρίσουν με γεμάτα χέρια πίσω. Αυτό που τους παρότρυνες ο Νταλάρας είναι να βάλουν και αυτοί τα όρια για να γίνουν καλύτερες οι συνθήκες. Γιατί αυτό δεν είναι δημοσιογραφία. Δεν μπορεί να ξεπερνάμε τα όρια ούτε μπορούμε να έχουμε ένα μύθο σαν τον Νταλάρα –μας αρέσει ή όχι- και να τον έχεις εκεί και να συζητάς μαζί του για ζαμπόν και μπιφτέκια.
Δεν το περίμενε όλο αυτό όταν έκανε την αναφορά σε άλλους καλλιτέχνες;
Πιθανότατα να το ήξερε. Αλλά δεν μπορούμε να μη μιλάμε για να μην γίνει όλο αυτό. Ρώτησε τον Νταλάρα όλα τα άλλα με ευγένεια και σεβασμό. Για αυτό και στις επόμενες δηλώσεις του σεβάστηκαν το μέχρι εδώ. Καταλαβαίνω την αγωνία τους και τη βλέπω στα μάτια τους. Είμαι μαζί τους. Με ενόχλησε και εμένα αυτό για τον μπαμπά και τον θείο. Αλλά σου λέει βρες τον δρόμο σου και μην κάθεσαι να περιμένεις τον Πλεύρη. Ο Νταλάρας είναι μεγάλος άνθρωπος, έχει έναν άλλο τρόπο να μιλάει. Παρωχημένος μπορεί, και παλιακός.
Με πείραξαν και εμένα μερικά σημεία αλλά τα βάζω στην άκρη μπροστά στην ταραχή που δημιούργησε. Να μας κάνει όλους να σκεφτούμε. Και όσους το παίζουν celebrity και στα παιδιά που κάθονται και περιμένουν τον καθένα, όπως τον Πλεύρη που δεν θα έπρεπε να έχει προβολή από πουθενά. Δεν είναι προσβλητικό που το κάνουν αλλά πρέπει να θέσουν κάποια όρια. Τα παιδιά δεν φταίνε ποτέ πουθενά.
