Δυναμική και ευαίσθητη στη σκηνή, καταθέτοντας κάθε φορά την ψυχή της, κάνει κάθε ακροατή να συγκινηθεί. Είτε επιλέγει ροκ κομμάτια, είτε ευαίσθητες μπαλάντες, η Ρίτα είναι από τους καλλιτέχνες που δεν σε αφήνει να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της.
Η συνάντησή της με τον Θάνο Μικρούτσικο υπήρξε καθοριστική για την καριέρα αλλά και τη ζωή της, όπως και η συνεργασία της με σπουδαίους στιχουργούς και ποιητές.
Η επιλογή της να γράψει στίχους στο νέο της τραγούδι «Ρώτησαν κάποτε ένα αστέρι» σε μουσική του Σταύρου Σιόλα μας ξάφνιασε αλλά η επιλογή της δικαιώθηκε απόλυτα.
Το εξαιρετικό πάντρεμα της μουσικής του Σταύρου Σιόλα με τον λόγο και τη φωνή της Ρίτας Αντωνοπούλου προλογίζει το επόμενο ολοκληρωμένο άλμπουμ της και μας δίνει έναν ακόμα λόγο να τους απολαύσουμε στο Σταυρό του Νότου τις Παρασκευές του Μαρτίου.
Η Ρίτα Αντωνοπούλου μας μίλησε για τη νέα της δουλειά, την καριέρα της και φυσικά για τον Θάνο Μικρούτσικο.
Στο τραγούδι «Ρώτησαν κάποτε ένα αστέρι» που μόλις κυκλοφόρησε υπογράφεις τους στίχους για πρώτη φορά. Μίλησε μου για αυτή την απόφασή σου.
Προέκυψε από ανάγκη. Είχα κάτι πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό μου σαν θέμα που ήθελα να μιλήσω, που έχει να κάνει με την ενότητα, με την αγάπη του ανθρώπου, τι μπορούμε να καταφέρουμε όλοι μαζί. Η ιδέα ήταν αυτή. Όταν μιλήσαμε με το Σταύρο Σιόλα είπαμε ότι θα το αναλάβει κάποιος στιχουργός να το κάνει. Τελικά δεν προέκυπταν πράγματα τα οποία ήταν ακριβώς αυτό που θέλαμε. Έτσι ένα βράδυ με τη σκέψη ότι αυτό που θέλω να πω το ξέρω ακριβώς μόνο εγώ μπήκα στη διαδικασία να γράψω ένα τραγούδι που μου βγήκε στη 1 το βράδυ. Το έστειλα στον Σταύρο και του άρεσε πολύ. Και στις 4 δεν μπορούσα να κοιμηθώ και έκατσα και έγραψα το επόμενο, το οποίο είναι το «Ρώτησαν κάποτε ένα αστέρι».
Πήρα πολύ μεγάλη χαρά από αυτή τη διαδικασία. Δεν ξέρω αν θα συνεχιστεί. Δεν είναι η πρωτογενής μου ανάγκη όπως το τραγούδι, αλλά αν έχω κάτι να πω και θέλω να το πω, πλέον μου έχει ανοίξει ο δρόμος. Θα μπω στη διαδικασία να το κάνω.
Είναι διαφορετική η έκθεση της δημιουργίας;
Δεν το ένιωσα σαν έκθεση αλλά σαν μια συνέχεια, σαν ένα καινούργιο δρόμο έκφρασης. Αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο να εκφραστεί με έναν άλλο τρόπο για αυτό και το χάρηκα πάρα πολύ.
Τραγουδούσες από μικρή αλλά σπούδασες κάτι διαφορετικό. Δεν είχες σκεφτεί να ασχοληθείς με αυτό επαγγελματικά;
Ποτέ επαγγελματικά. Δεν υπήρχε από το σπίτι αυτό το πλάνο. Πίστευα ότι δεν θα με άφηναν ποτέ να ασχοληθώ επαγγελματικά με το τραγούδι. Το τραγούδι για εμένα ήταν φυσική ανάγκη, δεν υπήρχε μέρα που να μην τραγουδήσω, ακόμα και τώρα. Δεν το είχα φανταστεί ως δουλειά, ότι θα μπορούσα με αυτό να πορεύομαι στη ζωή μου. Ευτυχώς αυτό ήρθε πολύ νωρίς. Μετά τα 18 εγώ έπιασα την πρώτη μου δουλειά. Πλέον εκεί έγινε ξεκάθαρο ότι αυτός είναι ο δρόμος μου και ας μην το είχα πάρει απόφαση οριστικά. Δούλευα πρωί αρκετά χρόνια για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο και να μπορώ να βασίζομαι μόνο στην αισθητική μου. Να κάνω τις επιλογές μου και να μην το βλέπω καθαρά βιοποριστικά.
Οι γονείς σου πώς αντέδρασαν σε αυτή την απόφαση;
Οι γονείς μου έκαναν πίσω και σταμάτησαν όλο αυτό με τις σπουδές και το πτυχίο μου όταν γνωρίστηκαν με τον Θάνο Μικρούτσικο. Μέχρι τότε ακόμα υπήρχε το θέμα. Εγώ δεν πήγα ποτέ να πάρω το πτυχίο της γραφιστικής από τη σχολή. Έκανα τα πάντα αλλά δεν πήγα ποτέ να το πάρω γιατί ήξερα ότι δεν θα το κάνω κάτι. Υπήρχε μέχρι τότε αυτή η συζήτηση.
Πώς προέκυψε η συνάντηση με τον Μίμη Πλέσσα;
Γνώριζα έναν βασικό μουσικό του Μίμη Πλέσσα. Εγώ γενικά δεν ήθελα ποτέ να λέω «Α, τραγουδάω, ξέρεις τον τάδε, μπορεί να με γνωρίσεις». Το είπε τελικά ένας κοινός μας φίλος. Πήγε να με ακούσει ο Μίμης Πλέσσας και μου είπε ότι έχω τα τέσσερα χαρακτηριστικά που κάνουν κάποιο καλό τραγουδιστή. Δεν θυμάμαι κανένα από αυτά. Θυμάμαι μόνο ότι είχα και τα τέσσερα. Ήμασταν μαζί περίπου 2,5 χρόνια στα οποία εγώ έκανα και άλλα πράγματα, τραγουδούσα και πολύ ξένο ρεπερτόριο. Μετά προέκυψε στη ζωή μου η Σπείρα Σπείρα και ο Σταμάτης Κραουνάκης.
Μεγάλο σχολείο η συνεργασία με τον Σταμάτη Κραουνάκη;
Μεγάλο σχολείο από πάρα πολλές απόψεις. Οφείλω πολλά στον Σταμάτη. Είναι ένας ιδιόμορφος καλλιτέχνης και άνθρωπος. Ευφυής. Που έχει μια ικανότητα να μπορεί να βουτάει μέσα σου για να βγάλει στην ερμηνεία σου ότι πιο βαθύ μπορεί να έχεις αν είσαι ανοιχτός να το κάνεις. Αυτό είναι μια πολύ μαγική διαδικασία. Εγώ το είχα ανάγκη αυτό να το ζήσω. Με βοήθησε πάρα πολύ, με άνοιξε και άλλο. Όταν είχα πάρει απόφαση ότι θα φύγω το μόνο πλάνο που είχα στο μυαλό μου ήταν να δουλέψω με το Θάνο Μικρούτσικο.
Είναι σαν να έγιναν όλα για να συναντήσεις στη ζωή σου τον Θάνο Μικρούτσικο;
Όλα οδηγούσαν εκεί. Το ένιωθα μέσα μου μέσα στα χρόνια. Όποτε άκουγα τα τραγούδια του κάτι γινόταν μέσα μου. Ένιωθα ότι ταιριάζω στη μουσική του. Ότι αν με ακούσει θα καταλάβει ότι είμαι για τα τραγούδια του. Βέβαια δεν φανταζόμουν ότι θα γίνει όλο αυτό.
Όταν με άκουσε γύρισε έτσι απλά και μου είπε, εντάξει κορίτσι μου θα συνεργαστούμε. Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω. Όταν βγήκα από το σπίτι του έβαλα τα κλάματα και δεν ήξερα ποιον να πάρω πρώτο τηλέφωνο. Κατάλαβε ότι ήρθε μια κοπέλα η οποία είναι ανοιχτή στον τρόπο που γράφω και εκφράζομαι και ότι θα ταιριάζει σε αυτό που κάνω.
Επιδραστική η παρουσία του Θάνου Μικρούτσικου;
Μοναδικός άνθρωπος, από αυτούς που γεννιούνται μια φορά στα πολλά χρόνια. Από τις μεγάλες προσωπικότητες αυτού του τόπου. Η επίδραση αυτών των ανθρώπων είναι καθολική. Είτε το αποζητούν είτε όχι. Και μόνο να είσαι δίπλα του μέσα στην ημέρα, να ακούσεις από αυτόν πράγματα, να τον ακούσεις πώς μιλάει, δεν μπορεί να σε αφήσει ανεπηρέαστο.
Φτωχαίνουμε σιγά σιγά σαν χώρα με τον θάνατο των σπουδαίων συνθετών;
Όλη η ιστορία αυτού του τόπου ήταν αυτοί οι άνθρωποι. Είναι πολύ περίεργο που ζούμε σε αυτή την εποχή που δεν υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι που καθόρισαν τη μουσική πορεία αυτού του τόπου και όχι μονό την μουσική. Εμένα με πιάνει και ανασφάλεια με την έλλειψή τους για το αν έρθει κάτι κακό και δεν υπάρχουν οι αντιστάσεις, δεν υπάρχει αντίβαρο για να το αντιμετωπίσουμε.
Είσαι από τους καλλιτέχνες που δηλώνεις ξεκάθαρα τα πιστεύω σου. Το σκέφτηκες ποτέ δεύτερη φορά;
Όχι γιατί από τη στιγμή που για μένα το τραγούδι πάντα ήταν επέκταση του μέσα μου, της ψυχής μου, εγώ μέσα από το τραγούδι εκφράζω αυτό που είμαι. Αν έκανα κάτι άλλο θα ήταν προδοσία σε αυτό που είμαι. Έχει σημασία για εμένα η θέση απέναντι στα πράγματα. Όχι απαραίτητα η πολιτική θέση με την έννοια της επιλογής κάποιου κόμματος. Η θέση απέναντι στην ανθρωπότητα, σε αυτό που συμβαίνει, στην πραγματικότητα που αντιλαμβάνεται ο καθένας.
Βλέποντας την κριτική και την «επίθεση» στον Γιώργο Νταλάρα αλλά και σε άλλους καλλιτέχνες πιστεύεις το ίδιο;
Γίνεται εσκεμμένα. Να ‘χαμε να λέγαμε. Κάθε φορά θα επιλέξουμε κάποιον, θα του την «πέσουμε» για λίγο, να γίνει θέμα για δύο εβδομάδες και εμείς από κάτω να κάνουμε τη δουλίτσα μας και να περνάμε νομοσχέδια. Δεν έχει καμία ουσία.
Μια μερίδα κόσμου το αντιλαμβάνεται αλλά υπάρχει και μια άλλη πολύ μεγάλη μερίδα που δεν ασχολείται καν. Γιατί έχουν εκπαιδευτεί με την έννοια της συνήθειας πια μέσα από τα Μέσα ακριβώς σε αυτό. Να παρακολουθούν την καθημερινή βλακεία που την έχουν βάλει στο σπίτι τους και στην καθημερινότητα τους. Παρακολουθούν όλες αυτές τις αηδίες που τους πασάρουν και το σύστημα αποβλακώνεται, δεν έχει κριτική σκέψη. Δεν μπορεί να αντιληφθεί τι του συμβαίνει. Βάλε και την καθημερινότητα που σε κάνει και τρέχει όλη μέρα, που πρέπει να καταφέρει να επιβιώσει. Μετά πάει.
Άλλαξε ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα από όταν έγινες μαμά;
Σε αλλάζει γιατί αλλάζει το επίκεντρο. Δεν είσαι εσύ το κέντρο του κόσμου σου. Γυρίζει ο φακός και πάει σε κάποιον άλλο που σε έχει ανάγκη και εσύ πρέπει να ανταποκριθείς. Η αγάπη για αυτόν τον άνθρωπο δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα άλλο. Αυτό σε αλλάζει καθολικά. Και την έκφραση σου και το πώς βλέπεις τον κόσμο και πώς σκέφτεσαι το μέλλον. Ακόμα και οι φοβίες σου. Όλα αλλάζουν.
