31/7 του 2024! To πρώτο μετάλλιο για την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες Παρίσι 2024 είναι γεγονός!
Ο Θοδωρής Τσελίδης, ο γίγαντας στην κατηγορία των -90κ. στο τζούντο, νικώντας στον μικρό τελικό τον Ισπανό Μοσακλισβίλι ανέβηκε στο βάθρο κάνοντας υπηρήφανη όλη την Ελλάδα.
Σήμερα, λίγους μήνες μετά, μέσω του Utopiazone, αποκαλύπτει τον ντοπαλό εαυτό του. Μιλάει για την ποίηση αλλά και το στόχο του που δεν είναι άλλος από την πρώτη θέση στο Λος Άντζελες.
Αρχικά, θα θέλαμε να μας πεις ποια είναι η καθημερινότητα ενός αθλητή που έχει φτάσει στο σημείο να κατακτήσει Ολυμπιακό μετάλλιο; Εχει αλλάξει μετά την επιτυχία του Παρισιού;
«Σχεδόν τίποτα δεν άλλαξε. Μόνο που μετά τους Ολυμπιακούς ξεκουράστηκα πολύ – για περίπου 4 μήνες, αλλά τώρα επέστρεψα κι η ρουτίνα μου είναι η ίδια. Ξέρεις, η ρουτίνα του επαγγελματία τζουντόκα είναι απλή: προπόνηση, φαγητό, ύπνος και πάλι από την αρχή».
Πώς ισορροπείς ανάμεσα στην προσωπική σου ζωή με το απαιτητικό πρόγραμμα που έχει ένας πρωταθλητή;
«Για να γίνεις πρωταθλητής πρέπει να αρνείσαι στον εαυτό σου καθημερινά πολλά πράγματα. Αυτή είναι η θυσία που πρέπει να κάνεις. Πρέπει να εστιάσεις στις προπονήσεις, πρέπει να παραμείνετε πιστός στο πρόγραμμά σου, οπότε για να παραμείνεις πρωταθλητής πρέπει να συνεχίσεις να το κάνεις αυτό. Είναι πολύ απλό στη θεωρία αλλά πολύ δύσκολο στην πράξη. Από χρόνο σε χρόνο γίνεται και πιο δύσκολο, οπότε χρειάζεσαι περισσότερη ψυχική δύναμη για να το καταφέρεις».
Μίλησε μας για τα μεγάλα σου όνειρα.
«Το μεγαλύτερο όνειρό μου στη ζωή είναι να πάρω το δεύτερο Ολυμπιακό μετάλλιο και να έχω την οικογένειά μου ασφαλή και υγιή».
Πώς είναι ο Τσελίδης όταν σβήνουν τα φώτα;
«Είμαι απλός, μερικές φορές αστείος και λίγο ντροπαλός».
Εκτός από την ποίηση, τι άλλο φέρνει χαρά στη ζωή σου;
«Λατρεύω τα βιντεοπαιχνίδια, αλλά όχι τα ανταγωνιστικά, μου αρέσουν αυτά που βασίζονται σε μια ιστορία. Μου αρέσουν επίσης οι ταινίες, αλλά αγαπώ μόνο τις σοβαρές, που έχουν δυνατές ιδέες, τις ταινίες που έχουν νόημα. όπως ιστορικές ταινίες: «The 300 Spartans» (1962), «Spartacus» (1960), «Schindler’s list» (1993), ή σοβαρά δράματα «Three Billboards Outside Ebbing, Missouri» (2017).
Πώς μπήκε η ποίηση στη ζωή σου; Ποιο είδος αγαπάς περισσότερο και σε εμπνέει; Πώς σας επηρεάζει η ποίηση;
«Σχετικά με την ποίηση: από παιδί με έβαλαν οι γονείς μου να διαβάζω ποίηση, αλλά δεν μου άρεσε καθόλου. Μόνο όταν μεγάλωσα κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι για την ηθική πυξίδα κάθε ανθρώπου. Το να διαβάζεις ποίηση μπορεί να σε επηρεάσει πολύ. Η σωστή ανάγνωση ποίησης μπορεί να σε κάνει πραγματικό άνθρωπο. Καθώς γεννήθηκα στη Ρωσία επηρεάστηκα από τους κλασικούς Πούσκιν και Λερμόντοφ, αλλά ο αγαπημένος μου είναι ο Μαγιακόφσκι. Λατρεύω βέβαια την αρχαία ελληνική ποίηση. Το ποίημα «Ηλιάδα» του Ομήρου για τον Τρωικό πόλεμο είναι το αγαπημένο μου. Από μικρός επηρεάστηκα πολύ από αυτή την Αρχαία Ελληνική τέχνη. Και αυτή η ιστορία για την Τροία έμεινε στο μυαλό μου για πάντα».

Τι σημαίνει για εσένα η οικογένεια;
«Η οικογένεια σημαίνει τα πάντα για μένα. Η μητέρα, ο πατέρας, η αδελφή και ο μεγαλύτερος αδελφός μου είναι οι πιο κοντινοί άνθρωποι στη ζωή μου και θα κάνω τα πάντα για αυτούς».
Πώς σκέφτεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια από τώρα;
«Ξέρεις, τα προηγούμενα χρόνια έκανα σχέδια, αλλά καθώς μεγαλώνω και καθώς η κατάσταση στον κόσμο γίνεται τόσο περίπλοκη και τραγική, δεν μπορώ να προγραμματίσω για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ζωή είναι δύσκολη και ποτέ δεν ξέρεις πού θα σε φέρει. Για τα επόμενα τέσσερα χρόνια σκοπεύω να συνεχίσω να είμαι αθλητής, για αργότερα δεν το έχω αποφασίσει ακόμη».
Πώς βλέπεις τα γεγονότα που διαδραματίζονται στον κόσμο; Πόλεμοι, αμερικανικές εκλογές και ο τρόπος που συνδυάζονται με την Ελλάδα
«Δεν είμαι πολύ αισιόδοξος. Η κατάσταση με τους πολέμους να εξαπλώνονται παντού, η οικονομική κρίση κι οι επιδημίες δεν με αφήνουν να είμαι αισιόδοξος. Η κατάσταση μου θυμίζει τώρα την κατάσταση πριν από το 1914. Πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μόνο που τώρα είμαστε σ’ ένα διαφορετικό πολύ πιο τεχνολογικό επίπεδο. Ελπίζω ότι η ανθρωπότητα θα βρει έναν τρόπο να το αποτρέψει αυτό, αλλά από μέρα σε μέρα η ελπίδα απομακρύνεται. Οι εκλογές στις ΗΠΑ θα έχουν πολύ ισχυρή επιρροή για την Ελλάδα και φυσικά για όλο τον κόσμο. Ο Τραμπ λέει πολλά, αλλά αμφιβάλλω αν μπορεί να αντιμετωπίσει τόσο περίπλοκα πράγματα που θέλει να λύσει. Η Ελλάδα φυσικά θα επηρεαστεί πολύ από αυτό. Και πραγματικά ελπίζω να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο».
Μπορείς να δώσεις μια συμβουλή στους νέους για το πώς να πετύχουν τους στόχους τους; Υπάρχει εύκολος τρόπος;
«Κατ’ αρχήν δεν υπάρχει εύκολος τρόπος. Υπάρχει μια απλή ρουτίνα αλλά όχι ένας απλός τρόπος. Πρέπει να αποφασίσουν όσο πιο νωρίς μπορούν τι θέλουν από τη ζωή τους. Ποιοι είναι οι στόχοι τους και πρέπει να είναι έτοιμοι ότι θα είναι πολύ δύσκολο από την αρχή. Μόνο η ισχυρή θέληση, η αποφασιστικότητα και φυσικά η τύχη θα τους βοηθήσουν σ’ αυτό το ταξίδι. Ωστόσο, τον παράγοντα “τύχη” δεν μπορεί αν τον προβλέψει κανείς. Πρέπει λοιπόν να προσπαθήσουν και να περιμένουν την ευκαιρία τους. Και όταν τους δοθεί η ευκαιρία, δεν πρέπει να φοβούνται από τη σημασία της στιγμής, πρέπει να βρουν το κουράγιο να αποδώσουν καλά ώστε να μην αποτύχουν».
Κλείνοντας, θα θέλαμε να σταθούμε στο μετάλλιο στο Παρίσι. Πώς ένιωσες; Αυτό σε κάνει να ονειρεύεσαι ότι οι Ελληνες θα ακούσουμε τον εθνικό ύμνο από εσένα στο Λος Άντζελες;
«Το Ολυμπιακό μετάλλιο είναι ένα και μοναδικό για κάθε αθλητή. Είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Είναι η απόλυτη εξέταση της καριέρας κάθε αθλητή. Η ευκαιρία να μπεις στην ιστορία του αθλήματός σου. Είναι η ευκαιρία να εκπροσωπήσεις τη χώρα σου. Πριν δεν μπορούσα να πιστέψω ότι θα είμαι Ολυμπιονίκης. Τώρα ονειρεύομαι το δεύτερο μετάλλιο στο Λος Άντζελες. Στο άθλημά μου είναι πολύ πολύ δύσκολο να πάρεις δεύτερο μετάλλιο. Αν τα καταφέρω θα είναι πολύ σοβαρό και ιστορικό επίτευγμα για την Ελλάδα. Και θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να το πετύχω. Φυσικά ονειρεύομαι να ακούσω τον εθνικό ύμνο στο Λος Άντζελες. Αυτό είναι το κίνητρό μου».
Διαβάστε ακόμα: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη: Η «Φόνισσα» της καρδιάς μας, μιλάει στο Utopiazone