Το 1945, δύο Γάλλοι επιχειρηματίες, ο Μαρσέλ Μπιχ και ο Εντουάρντ Μπουφάρντ, αγόρασαν ένα παλιό εργοστάσιο κοντά στο Παρίσι, όπου γέμιζαν ξανά με μελάνι τα στυλό διαρκείας της εποχής. Εκείνα τα πρώτα στυλό δεν είχαν καταφέρει να εκτοπίσουν τις παραδοσιακές πένες, καθώς ήταν ακριβά και όχι ιδιαίτερα αξιόπιστα.
Ο Μπιχ όμως είχε μια καινοτόμα ιδέα: να δημιουργήσει ένα στυλό διαρκείας που δεν θα χρειαζόταν ξαναγέμισμα αλλά θα αντικαθιστόταν μόλις τελείωνε το μελάνι του. Μετά από χρόνια δοκιμών, ανέπτυξε το στυλό με μπίλια, μια επαναστατική εφεύρεση που άλλαξε τον τρόπο γραφής παγκοσμίως.
Το μυστικό της επιτυχίας
Η καινοτομία κρυβόταν στη μικρή περιστρεφόμενη μπίλια στην άκρη του στυλό, η οποία εξασφάλιζε ομαλή και σταθερή ροή μελανιού. Το στυλό ήταν οικονομικό, αξιόπιστο και πρακτικό—τόσο προσιτό ώστε κανείς δεν χρειαζόταν να το ξαναγεμίσει. Απλώς το αντικαθιστούσε με ένα νέο.
Το νέο προϊόν λανσαρίστηκε με το όνομα Bic, μια συντομευμένη εκδοχή του επωνύμου του δημιουργού του. Δύο μόλις χρόνια μετά την κυκλοφορία του, είχε ήδη πουλήσει 21 εκατομμύρια τεμάχια!
Ένα παγκόσμιο φαινόμενο
Το λογότυπο της εταιρείας, με τη φιγούρα ενός μαθητή που κρατά ένα στυλό Bic, έγινε εμβληματικό. Η ίδια επιτυχημένη συνταγή εφαρμόστηκε αργότερα και σε άλλα προϊόντα, όπως ξυραφάκια και αναπτήρες.
Η επιχειρηματική στρατηγική του Μπιχ ήταν απλή αλλά ιδιοφυής: αντί να κερδίζει πολλά από λίγους, προτίμησε να κερδίζει λίγα από όλους. Το αποτέλεσμα ήταν η μαζική διάδοση του προϊόντος, με τρισεκατομμύρια λέξεις να έχουν γραφτεί από τότε με ένα Bic.
Υπάρχει άραγε κάποιος που δεν το έχει χρησιμοποιήσει;
Διαβάστε ακόμα: Η απίστευτη… σιχαμερή συνήθεια μέσα στο ντους
