Η εποχή αλλάζει και μαζί αλλάζουν οι αξίες, οι διαπροσωπικές σχέσεις, ο τρόπος που επικοινωνούν οι άνθρωποι μεταξύ τους. Στον καιρό της ταχύτητας , του διαδικτύου, της αποξένωσης , της ασφάλειας πίσω από την οθόνη του υπολογιστή, του κοινωνικού αποκλεισμού, της ρηχότητας ο κόσμος έχει ξεχάσει να φλερτάρει. Έχει ξεχάσει πώς να προσεγγίζει ο ένας τον άλλο με σκοπό την ουσιαστική γνωριμία ή ακόμη και τη σχέση. Οι νέοι έχουν χαθεί μέσα στις εφαρμογές γνωριμιών που κατεβάζουν στα κινητά τους και κάνει το ερωτικό κάλεσμα πιο εύκολο, πιο γρήγορο, πιο απρόσωπο αλλά και πιο ασεβές. Επιπλέον, έχει χαθεί η ίντριγκα του φλερτ και η συναναστροφή, που επιτυγχάνεται είτε λεκτικά είτε μέσω της γλώσσας του σώματος. Ο λόγος που εκφράζεται πλέον αποκλειστικά μέσω του γραπτού μηνύματος έχει τη μονοτονία ενός «χρώματος», ενός ύφους και μιας «υφής».
Οι γνωριμίες γίνονται μέσω διαδικτυακών εφαρμογών. Ουσιαστικά το internet κάνει όλη τη δουλειά εύκολα και γρήγορα, καθώς οι άνθρωποι απαλλάσσονται από το άγχος να πλησιάσουν κάποιον και προστατεύονται από ενδεχόμενη απόρριψη. Με αυτή τη λογική αποφεύγεται οποιοδήποτε δυσάρεστο συναίσθημα μπορεί να προκληθεί από τη διά ζώσης επαφή. Ο φόβος της αποτυχίας λειτουργεί ως τροχοπέδη στο άμεσο φλερτ. Με μια δεύτερη ματιά, όμως, στερεί την αίσθηση του μυστηρίου και της ικανοποίησης μιας άμεσης και αυθόρμητης προσέγγισης. Ένας άλλος λόγος είναι ότι στην απρόσωπη επικοινωνία το άτομο νιώθει ελεύθερο να εκφραστεί και να ξεπεράσει ενδεχόμενες αναστολές του. Σε αυτή την περίπτωση αυτό που παρατηρείται είναι η έλλειψη ευγένειας και σεβασμού. Το άτομο κρυμμένο στο πληκτρολόγιό του ξεπερνάει τα όρια και χάνει το μέτρο μιας κοινωνικά αποδεκτής συμπεριφοράς. Έτσι όμως χάνεται σταδιακά η ουσία και η ποιότητα της επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Επιπλέον, οι άνθρωποι τείνουν να ενδιαφέρονται περισσότερο για σεξουαλική επαφή σε βάρος της ουσιαστικής επικοινωνίας, καθώς μοιάζει ευκολότερο να επικοινωνούν σαρκικά παρά ψυχικά. Η ψυχική επικοινωνία προϋποθέτει καλλιέργεια κι εμβάθυνση. Η αστραπιαία εξέλιξη δεδομένων μας έχει κάνει βιαστικούς κι ανυπόμονους. Έχουμε χάσει την υπομονή να εξερευνήσουμε ο ένας τον άλλον, να γνωριστούμε και να φλερτάρουμε. Τέλος, η χαμηλή αυτοπεποίθηση κι αυτοεκτίμηση ωθούν κάποιον στο να μένει ασφαλής στη ζώνη βολικότητας και να μη ρισκάρει να επικοινωνήσει δια ζώσης. Απενεχοποιημένος στον καναπέ του έχει την ψευδαίσθηση της επικοινωνίας.
Αυτό που έχει πλέον προκύψει είναι ότι το άτομο επιλέγει έναν απρόσωπο τρόπο για να έρθει κοντά με κάποιο άλλο πρόσωπο. Αυτό το οξύμωρο σχήμα έχει κάνει τα εύκολα δύσκολα. Για αυτούς όλους τους λόγους έχει χάσει ο έρωτας στην εποχή μας τον αυθορμητισμό και την απλότητά του. Όλο και περισσότερο η συντροφικότητα μοιάζει με ουτοπία. Η πολυπλοκότητα που προσδίδει η σύγχρονη εποχή στις ανθρώπινες σχέσεις κάνει τη μοναξιά να γίνεται πλέον επιλογή…
