Μερικές φορές, είναι τα μικρά πράγματα που έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα παιδιά: Το να ακούσουν άλλο ένα παραμύθι πριν κοιμηθούν, να διαλέξουν τις πίτσες που θα παραγγείλει η οικογένεια ή μια στάση για παγωτό μετά το σχολείο, μπορεί να μην είναι μεγάλη υπόθεση για εμάς, αλλά είναι για τα πιτσιρίκια μας.
Τα παιδιά θέλουν να αισθάνονται ότι είναι ιδιαίτερα, θέλουν να τα προσέχουν, να τα φροντίζουν και να τα αγαπούν. Όταν κάνουμε κάτι παραπάνω για αυτά —π.χ. να προσθέσουμε κομματάκια σοκολάτας στις τηγανίτες τους επειδή τους αρέσουν— τα παιδιά θα το δουν ως επιπλέον επιβεβαίωση ότι τα αγαπάμε και τα φροντίζουμε. Ξέρουν ήδη ότι νοιαζόμαστε, αλλά τέτοιες χειρονομίες ενισχύουν τόσο απλά αυτήν τους την αίσθηση και τους δίνουν έναν έξτρα λόγο να είναι χαρούμενα.
Αν αναρωτιόμαστε «τι αρέσει στα παιδιά;», η απάντηση μπορεί να είναι πιο απλή από όσο νομίζουμε. Ακολουθούν μερικές μικρές κινήσεις που οι γονείς μπορούμε να κάνουμε για να δείξουμε στα παιδιά μας πόσο σημαντικά είναι για εμάς.
Προβολή των έργων τέχνης τους
Φοράμε τα κολιέ με ζυμαρικά που φτιάχνει το παιδί μας και κρεμάμε τις ζωγραφιές του σε ένα ειδικό σημείο μέσα στο σπίτι. Όπως κι αν επιλέξουμε να προβάλουμε τα έργα τέχνης του παιδιού μας, θα του δώσει μια αίσθηση υπερηφάνειας και ολοκλήρωσης.
Περνάμε ποιοτικό χρόνο μαζί
Εάν έχουμε πολλά παιδιά, πηγαίνουμε μια βόλτα με ένα μόνο από αυτά. Μπορούμε επίσης να επισκεφθούμε ένα μέρος που του αρέσει ιδιαίτερα – κινηματογράφο, ένα κατάστημα χειροτεχνίας, το αγαπημένο του εστιατόριο – και ασχολούμαστε μόνο με εκείνο.
Σημειώματα ή λιχουδιές στο βαλιτσάκι του σχολείου με το μεσημεριανό
Σκεφτόμαστε ένα γλυκό, ενθαρρυντικό σημείωμα για να κάνουμε τη μέρα τους πιο φωτεινή. Μπορεί ακόμη να είναι ένα ξεκαρδιστικό αστείο ή ένα αίνιγμα. Περιστασιακά, μια γλυκιά λιχουδιά, σίγουρα θα τους φτιάξει το κέφι, ειδικά αν το φαγητό δεν είναι από τα αγαπημένα τους.
Μοιραζόμαστε τα ενδιαφέροντά τους
Είτε φτιάχνουμε τον δικό σας κόσμο Minecraft μαζί με τον δικό τους είτε μεταμφιεζόμαστε και παίζουμε μαζί τους, δείχνοντας ενδιαφέρον για τα χόμπι του παιδιού μας, θα ενισχύσει την αίσθησή του ότι το αγαπάμε.
Το σύνηθες «όχι» γίνεται πού και πού «ναι»
Κι οι εκπλήξεις χρειάζονται από καιρού εις καιρόν. Λέμε για παράδειγμα «ναι» σε κάτι που είναι συνήθως εκτός συζήτησης, όπως να φάει επιδόρπιο πριν το δείπνο ή να πέσει για ύπνο λίγο πιο αργά από ότι συνήθως.
Μοιραζόμαστε με τον ίδιο ενθουσιασμό δραστηριότητες που τους αρέσουν
Γινόμαστε κι εμείς παιδιά στο λούνα παρκ, στην παιδική χαρά, στις πίστες πατινάζ, στα παιχνίδια στο χιόνι ή στη θάλασσα.
Ντυνόμαστε ασορτί
Φοράμε στο παιδί μας ένα βραχιόλι ή ένα μπλουζάκι που ταιριάζει με αυτό που φοράμε κι εμείς. Θα τους αρέσει να είναι ο/η «μικρός/ή εγώ» όποτε το φορούν.
Δεν τα αγχώνουμε με τα «πταίσματα»
Υποτίθεται ότι το παιδί μας πρέπει να έχει τακτοποιημένο το δωμάτιο του. Περιστασιακά ωστόσο, ειδικά σε πολυάσχολες περιόδους της ζωής του, το αφήνουμε να χαλαρώσει. Εάν το δωμάτιό του μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο, κλείνουμε την πόρτα και το αφήνουμε να φύγει.
Βιντεοκλήσεις με αγαπημένα πρόσωπα
Κάθε τόσο, φέρνουμε τα παιδιά σε επαφή με συγγενείς (γιαγιά, παππούς, ξαδέρφια) και φίλους που βρίσκονται μακριά μέσω skype ή βιντεοκλήσης.
Δεν τα πιέζουμε να συνεχίσουν δραστηριότητες που δεν τους αρέσουν
Είτε πρόκειται για ποδόσφαιρο, είτε για κολύμβηση είτε για κάποιο μουσικό όργανο ή άλλη τέχνη, αφήνουμε τα παιδιά να σταματήσουν, εφόσον αυτό θέλουν κι αφού έχουν προσπαθήσει όσο μπορούν. Άλλωστε, κάθε παιδί έχει διαφορετικά ενδιαφέροντα.
Ας είναι σκανταλιάρικα μερικές φορές
Αφήνουμε το τρίχρονο παιδί μας να βουτήξει τα παπούτσια του σε κάθε λακκούβα που βρίσκει και το εξάχρονο να παίξει στη λασπωμένη αυλή κι ας μη φοράει γαλότσες.
Φτιάχνουμε κάτι ξεχωριστό για εκείνα
Για παράδειγμα μια ιδιαίτερη κάρτα γενεθλίων μόνο για το παιδί μας.
Υιοθετούμε ένα κατοικίδιο
Ειδικά ένα ζωάκι που χρειάζεται ένα σπίτι και την αγάπη ενός παιδιού. Εάν δε θέλουμε την ευθύνη ενός σκύλου ή μιας γάτας, σκεφτόμαστε ένα μικρότερο ζώο, όπως ένα ινδικό χοιρίδιο ή ένα ψάρι.
Τους παρέχουμε ανεξαρτησία
Η διδασκαλία της ανεξαρτησίας είναι ζωτικής σημασίας για τα μικρά παιδιά. Τους δίνουμε λοιπόν την ευκαιρία να δώσουν τις δικές τους μάχες, π.χ. στην παιδική χαρά, πριν επέμβουμε.
Τα ρωτάμε για τη μέρα τους, αφού έχουν χαλαρώσει
Εάν το παιδί βγάζει γκρίνια ή κούραση μετά το σχολείο, περιμένουμε για να το ρωτήσουμε πώς ήταν η μέρα του. Η ώρα του δείπνου είναι μια καλή ώρα.
Καθιερώνουμε τελετουργικά διασκέδασης
Οι οικογενειακές παραδόσεις δίνουν στα παιδιά κάτι να περιμένουν κάθε εβδομάδα, μήνα ή εποχή. Μερικά ψυχαγωγικά τελετουργικά περιλαμβάνουν ας πούμε, τις Τρίτες πίτσα, κυριακάτικες βόλτες με ποδήλατο, μάζεμα λουλουδιών την άνοιξη για τα βάζα του σπιτιού κ.λπ.
Παίζουμε τον ρόλο του μαθητή
Πολλά παιδιά αγαπούν το παιχνίδι ρόλων ως δάσκαλοι. Ζητάμε λοιπόν από το παιδί μας να μας διδάξει για κάτι που του αρέσει, είτε είναι η συναρμολόγηση ενός lego, είτε είναι ζωγραφική, και μετά του λέμε τι καλός εκπαιδευτής είναι.
Τα επαινούμε συχνά
Λέμε κάτι πολύ όμορφο για το παιδί μας, όταν είναι σε απόσταση μεν, αλλά με δυνατότητα να ακούσει: «Ο Θαλής έκανε τόσο καλή δουλειά στη ζωγραφιά του!» ή «Η Γεωργία έχει πολύ όμορφη φωνή. Μου αρέσει να την ακούω να τραγουδά!». Τα παιδιά χαίρονται με τους επαίνους, ειδικά όταν δεν τους ακούν ευθέως.
Πάντα τα ακούμε
Όταν το παιδί μας είναι αναστατωμένο ή απογοητευμένο, το αφήνουμε να εκτονωθεί, θα το βοηθήσει να αισθανθεί καλύτερα μετά.
Αφήνουμε γλυκά μηνύματα στο δωμάτιό τους
Κρεμάμε έναν πίνακα όπου μπορούμε να γράφουμε μηνύματα ο ένας στον άλλον, να αφήνουμε σχέδια, ποιήματα ή αστεία.
Γινόμαστε συναισθηματικοί
Μπορεί να είναι δύσκολο για τα μικρά να φανταστούν τους γονείς τους ως παιδιά. Γι’ αυτό, μοιραζόμαστε παλιά ημερολόγια, φωτογραφίες και γράμματα από όταν ήμασταν νέοι και μετά συζητάμε για το πώς έχουν αλλάξει οι καιροί.
Αναγνωρίζουμε τη συνεισφορά τους, ακόμα και τη μικρή
Ευχαριστούμε το παιδί μας όταν κάνει μια αγγαρεία μόνο του, ακόμα κι αν είναι απλώς το να κρεμάσει μια βρεγμένη πετσέτα να στεγνώσει ή να ξαναγεμίσει την κανάτα με νερό.
