Η πιπίλα συγκαταλέγεται στα μωρουδιακά που σίγουρα έχουμε συμπεριλάβει στη λίστα αγορών μας πριν τον τοκετό. Αλήθεια όμως, γνωρίζουμε αρκετά για τη χρήση της; Συνήθως, όταν έρχεται η ώρα να τη χρησιμοποιήσουμε, αναρωτιόμαστε εάν έχουμε κάνει τη σωστή επιλογή, εάν ο εκάστοτε χρόνος είναι ο ενδεδειγμένος για να την εισάγουμε στις καθημερινές συνήθειες του μωρού μας και φυσικά εάν θα καταφέρουμε μακροπρόθεσμα να διακόψουμε ομαλά τη χρήση της.
Ανάγκη για πιπίλισμα
Τα βρέφη διακατέχονται από την επιθυμία να πιπιλίζουν τις μισές από τις ώρες που παραμένουν ξύπνια. Η επιθυμία αυτή υποβάλλεται, όχι μόνο από την ανάγκη τους για τροφή αλλά και δεδομένου πως η κίνηση αυτή τούς προσφέρει ηρεμία. Ουσιαστικά, αδυνατούν να αντισταθούν! Είναι γεγονός πως τα μωρά γεννιούνται με τη φυσική ανάγκη να πιπιλίζουν ό,τι εισέρχεται στο στόμα τους. Όσο μεγαλώνουν, η αντανακλαστική αυτή διαδικασία βαθμιαία περιορίζεται.
Ουσιαστικά, πρόκειται για μια νευρομυϊκή ικανότητα, την οποία κατέκτησαν ενόσω βρίσκονταν στη μήτρα της μητέρας τους. Πέραν τούτου, το πιπίλισμα χρησιμεύει για την ομαλή ανάπτυξη των μηχανισμών που συνδέονται με τη μάσηση και την κατάποση της τροφής αλλά και την ομιλία και την προφορά των λέξεων.
Πλεονεκτήματα από τη χρήση της πιπίλας
Η διαδικασία του πιπιλίσματος δημιουργεί στο μωρό αίσθημα ηρεμίας, με αποτέλεσμα να επηρεάζει θετικά και τον ύπνο του. Οι ειδικοί επισημαίνουν πως η χρήση της πιπίλας κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων χρόνων της ζωής του παιδιού, βοηθά στην ορθοδοντική. Αντιθέτως, το πιπίλισμα του δαχτύλου δύναται να δημιουργήσει προβλήματα, δεδομένου πως ασκεί εντονότερη πίεση στον ουρανίσκο και σταματάει δύσκολα.
Επιπλέον, στη διεθνή βιβλιογραφία εντοπίζονται καταγραφές σύμφωνα με τις οποίες η χρήση πιπίλας κατά τη διάρκεια του ύπνου,
περιορίζει τις πιθανότητες για πρόκληση του συνδρόμου Αιφνίδιου Θανάτου (SIDS-Sudden infant Death Syndrome) κατά 61%.
Επιπρόσθετα, το πιπίλισμα ενεργοποιεί την απελευθέρωση της ορμόνης CCK (χολοκυστοκινίνη), η οποία δημιουργεί στο μωρό την αίσθηση του κορεσμού, της χαλάρωσης και της υπνηλίας.
Ποιος είναι ο ιδανικός τύπος πιπίλας
Στην αγορά υπάρχουν πλέον αναρίθμητες πιπίλες, με ποικίλα σχέδια και διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Αυτό που θα πρέπει να προσέξετε κατά την επιλογή της, σχετίζεται καταρχάς με το μέγεθός της, το οποίο θα πρέπει να ανταποκρίνεται στο ηλικιακό επίπεδο του παιδιού, αλλά και τη θηλή της, η οποία θα πρέπει να είναι λεπτή.
Ουσιαστικά, αυτά τα γνωρίσματα επιτρέπουν την ορθή εφαρμογή της πιπίλας και τη σωστή τοποθέτηση της άνω και κάτω σιαγόνας, ούτως ώστε να κλείνει το στόμα με τον ενδεδειγμένο τρόπο, να βοηθά τη «φυσική» τοποθέτηση της γλώσσας και να έχει τέτοιο σχήμα που να μειώνει την πίεση της γλώσσας στον ουρανίσκο.
Το υλικό της πιπίλας θα πρέπει να είναι σε κάθε περίπτωση μαλακό, καθώς είναι απαραίτητο να προσαρμόζεται στη μορφολογία του στόματος του παιδιού και να επιτρέπει στη γλώσσα να κινείται φυσιολογικά.
Από την άλλη πλευρά, η ελαστικότητα είναι αναγκαία, προκειμένου «να αναπαράγεται» η επιμήκυνση της μητρικής θηλής. Αναντίλεκτα θα πρέπει να είναι και ανθεκτική, ειδικά αν αναλογιστεί κάποιος τα δαγκώματα που θα πραγματοποιούνται, όταν το μωρό αποκτήσει τα πρώτα του δοντάκια.
Χρήσιμες συμβουλές
Εάν επιλέξετε να δώσετε πιπίλα στο μωρό σας, θα πρέπει εκτός από τα παραπάνω χαρακτηριστικά που θα πρέπει να προσέξετε, είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη σας και τα ακόλουθα:
- Ένα μωρό μπορεί να χρησιμοποιήσει πιπίλα από την πρώτη μέρα της γέννησής του. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε τον/την παιδίατρό σας.
- Η χρήση της πιπίλας δεν είναι αναγκαστική και ως εκ τούτου δεν θα πρέπει να επιβάλλεται στο μωρό με οποιονδήποτε τρόπο.
- Στην αγορά κυκλοφορούν πιπίλες από σιλικόνη και καουτσούκ. Επιλέξτε αυτή που ανταποκρίνεται σε μεγαλύτερο βαθμό στις ανάγκες του μωρού σας. Επίσης, αποφύγετε τις πιπίλες που αποτελούνται από δύο μέρη, προς αποφυγήν ατυχημάτων.
- Η χρήση της πιπίλας δεν θα πρέπει να συνοδεύεται από χορήγηση γλυκαντικών, όπως για παράδειγμα μέλι ή ζάχαρη, προκειμένου να γίνει αποδεκτή από το μωρό.
- Ακολουθήστε τη διαδικασία της αποστείρωσης, όπως και με τα μπιμπερό.
- Εφόσον θηλάζετε, θα πρέπει να χρησιμοποιείτε σε περιορισμένο βαθμό την πιπίλα, ώστε να μη δημιουργεί σύγχυση θηλών αλλά και να μην επέλθει κούραση από το συνεχές πιπίλισμα.
- Εάν το παιδί την αποβάλλει κατά τη διάρκεια του ύπνου, δεν υπάρχει λόγος επανατοποθέτησής της στο στόμα και κατά συνέπεια διατάραξης της ηρεμίας του. Επίσης, εάν κατά τη διάρκεια της ημέρας χρησιμοποιείτε κλιπ για τη συγκράτηση της πιπίλας, αυτό θα πρέπει να αφαιρείται κατά τη διάρκεια του ύπνου, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος πνιγμού.
- Αν η θηλή αρχίσει να φαίνεται φθαρμένη, αντικαταστήστε την. Επίσης, μην χρησιμοποιείτε την ίδια πιπίλα πέραν των μηνών για τους οποίους ενδείκνυται, σύμφωνα και με τις υποδείξεις της κατασκευάστριας εταιρείας.
- Η πιπίλα δεν αποτελεί υποκατάστατο της γονεϊκής στοργής.
- Η χρήση της θα πρέπει να περιορίζεται ομαλά και να παύει μετά την ηλικία των δύο χρόνων.
